محمدتقی بهار محتویات زندگینامه[ویرایش] آثار[ویرایش] نمونه اشعار[ویرایش] کتاب‌شناسی[ویرایش] پانویس[ویرایش] منابع[ویرایش] پیوند به‌بیرون[ویرایش] منوی ناوبریسایت رسمی ملک الشعراء بهارو«محمدتقی ملک الشعراء بهار - ویکی فقه»«ملک الشعرا بهار malekolshoara Bahar»زندگینامه مشاهیر - محمدتقی بهارمجله ی «پیام نو» ناشر افکار انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی بود.لنین بزرگ، ملک الشعرای بهار، استاد دانشگاه، نشریه پیام نو، ۱۳۲۴، برگ‌های ۱۴ و ۱۵فهرست آثار بهارگنجور- ملک الشعرای بهار- گزیده اشعار- مثنویاتوبگاه رسمی ملک الشعراء بهارآخرین روزهای محمدتقی بهار به روایت پسرشکتاب «تاریخ احزاب سیاسی ایران» نوشته ملک الشعراء بهارگزیده دیوان اشعار ملک الشعرای بهار در فرمت PDFآخوندِ میهن‌پرست . یادداشت انتقادی حامد داراب در سالروز تولد ۱۳۱ سالگی محمد تقی بهار. روزنامه همدلیووووWorldCat Identities64150244n879445040000 0001 1067 6723118932500069079609cb13325943g(داده‌ها)3075159w6np40hvو
کتیبه‌های فارسی باستانسنگ‌نبشته بیستونسنگ‌نبشته گنج‌نامهنقش رستمسنگ‌نبشته خشایارشا در ترکیهزندپازندیسن‌هاویسپردوندیدادهیربدستان و نیرنگستانیشت‌هاگاهاندین‌کردبندهشن هندیبندهشن بزرگگزیده‌های زادسْپَرَمنامه‌های منوچهردادِستان دینیگروایت‌های پهلوینامه تنسرشکند گمانیک ویچارپس دانشن کامگگُجَستَک اَبالیشزبور پهلویارداویراف‌نامهویرازگانزند وهمن یسنجاماسب‌نامهیادگار جاماسبیمنظومه بهرام ورجاوندشایست نشایستروایت امید اشوهشتانروایات آذرفرنبغ فرخزادانروایات فرنبغ سروشپرسشنیهامادگان هزار دادستانمینوی خرددانای مینوی خردیادگار بزرگ‌مهراندرزنامه آذرپاد مهراسپنداناندرز اوشنَر دانااندرز دانایان به مزدیسناناندرز خسرو قباداناندرز پوریوتکیشاناندرز دستوران به بهدیناناندرز بهزاد فرخ‌پیروزپنج خیم روحانیانداروی خرسندیخویشکاری ریدگاناندرز کنم به شما کودکانسودگر نسکانجیل زندهشاپورگانگنجینه زندگانرازانغول‌هانامه‌هازبور مانیکارنامه اردشیر بابکانیادگار زریرانخسرو و ریدگگزارش شطرنج شهرستان‌های ایرانشهرشگفتی و برجستگی سیستانماتیکان یوشت فریانماه فروردین روز خردادسورسخنفرهنگ پهلویفرهنگ اویم ایوکآیین‌نامه‌نویسیخودای‌نامگکتاب کاروندسنگ‌نوشته‌های دولتی در دوران ساسانیکعبه زرتشتسفال‌نوشته‌هاپوست‌نوشته‌هافلزنوشته‌هامهرهاسکه‌نوشته‌هادرخت آسوریخیم و خرد فرخ‌مردخردحنظله بادغیسیراتبه نیشابوریرودکیابن رومیابوحفص سغدیشهید بلخیمحمد پسر مخلد سگزیمحمد پسر وصیف سجزیمسعودی مروزیفیروز مشرقیبسام کردابوسلیک گرگانیآغاجی بخاراییابوسعید ابوالخیرابوالفتح بستیابوالفرج سگزیابوطاهر خسروانیرونقی بخاراییسپهری بخاراییبدیع بلخیبشار مرغزیابوالمؤید بلخیبُندار رازیبهرامی سرخسیبوالمثل بخاراییابواسحاق جویباریخبازی نیشابوریخجسته سرخسیخسروی سرخسیدقیقیرابعه بلخیابوالعباس ربنجنیابوشکور بلخیرودکیابوحفص سغدیشاکر جلابشهید بلخیعماره مروزیعنصری بلخیفردوسیمحمد عبده کاتبحکاک مرغزیمسعودی مروزیابوطیب مصعبیمعروفی بلخیابوزراعه معمریمعنوی بخارائیمنتصر سامانیمنجیک ترمذیمنطقی رازینصر بن منصورابوشعیب هرویطاهر چغانیکسایی مروزیعبدالله روزبه النکتییوسف عروضیابوالقاسم بشریاسینابوسعید ابوالخیرفخرالدین اسعد گرگانیخواجه عبدالله انصاریباباطاهرخیامدانشی طوسیمسعود سعد سلمانسناییاسدی طوسیعسجدیعنصری بلخیعیوقیکافرک غزنویغضائری رازیابوالفرج رونیفرخی سیستانیقطران تبریزیلبیبیمنوچهری دامغانیناصرخسروازرقی هرویعبدالله روزبه النکتیایرانشان بن ابی‌الخیرعثمان مختاریاثیر اخسیکتیادیب صابرمحمد معزیانوریعمعق بخاریخاقانیخیامابوالفرج رونیسراج قمریمسعود سعد سلمانسموری سجزیسناییسوزنی سمرقندیجمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانیقاضی هجیم آملیعبدالواسع جبلیعلی بن احمد سیفیظهیرالدین فاریابیاشرف غزنویفلکی شروانیقوامی رازیمهستی گنجویمولانا شاهین شیرازیعطار نیشابوریرشیدالدین وطواطنظامی گنجویبهاءالدین ولدعبدالقادر گیلانیعلی بن‌حامد کوفیعثمان مروندیابوالعلاء گنجه‌ایایرانشاه بن ابی‌الخیررشیدی سمرقندیشمس طبسیبدر جاجرمیکمال‌الدین اسماعیلافضل‌الدین کاشانیامیرخسرو دهلویاوحدالدین کرمانیمولویهمام تبریزیپوربهای جامیبهرام پژدوزرتشت بهرام پژدوسراج قمریسراج‌الدین سگزیسعدیسعدالدین نزاری قهستانیشمس قیس رازیشیخ محمود شبستریفخرالدین عراقیسیف فرغانیابن یمینعمید لویکیاوحدی مراغه‌ایمجد همگرمولانا ناصریعطار نیشابوریبوعلی قلندرکیکاووس رازینظامی گنجویسلطان ولدعلی بن‌حامد کوفیعثمان مروندیملک‌تاج‌الدین دهلویشهاب‌الدین بدایونیامیرحسن دهلویخواجه عبیدالدینحسن محمود کاتبشاهین شیرازیابواسحاق اطعمهفضل‌الله نعیمیامیرخسرو دهلویقاسم انوارمغربی تبریزیهمام تبریزیحافظحیدر شیرازیبرندق خجندیکمال خجندیرستم خوریانیشرف‌الدین رامیعبید زاکانیسلمان ساوجیامیر شاهیشیخ محمود شبستریسیف فرغانیابن یمینبدر چاچیابوعلی قلندرخواجوی کرمانیعماد فقیه کرمانیاوحدی مراغه‌ایعمادالدین نسیمینعمت‌الله ولیامیرحسن دهلویجهان‌ملک خاتونحمدالله مستوفیجام جونهحماد جمالیزین‌الدین واصفی هراتیلطف‌الله نیشابوریمیر سید علی همدانیعطار شیرازیابوالحسن علی‌الاعلیجلال طبیب شیرازیآذری طوسیمحمد محمد آملیابن حسامابواسحاق اطعمهقاسم انوارعصمت بخاریفخرالدین بخاریکمال‌الدین بناییمغربی تبریزیجامیهلالی جغتائیبرندق خجندیهاتفی خرجردیرستم خوریانیرضای سبزواریبساطی سمرقندیسکندر لودیامیر شاهیاهلی شیرازیبابا فغانی شیرازیعطار تونیعلی‌شیر نواییمحمد کاتبیمسیحی فوشنجیمکتبی شیرازیمحمد فضولینظام‌الدین محمود قاریمهری هرویکاتبی ترشیزینعمت‌الله ولیحسن‌شاه هرویاسیری لاهیجیقبولی هرویآصفی هروی هراتیزین‌الدین واصفی هراتیعبدالرحمن مشفقی بخاراییمهری هراتیلطف‌الله نیشابوریاهلی ترشیزیشهیدی قمیملا محمد نامیخیالی بخاریقاسم کاهینظام قاریشفائی اصفهانیوحشی بافقیکمال‌الدین بناییظهوری ترشیزیهلالی جغتائیهاتفی خرجردیفیضی دکنیجمالی دهلویعرفی شیرازیعلی‌شیر نواییمحتشم کاشانیمولانا همتی انگورانیاهلی شیرازیمکتبی شیرازیمیر رضی آرتیمانینظیری نیشابوریمحمد فضولیسحابی استرآبادیشانی تکلوبابا فغانی شیرازیآصفی هروی هراتیحیدر کلوچه‌پز هراتیسقای بخاراییمطربی سمرقندیدوستی بدخشیسیدای نسفیفطرت زردوز سمرقندیظهوری دکنیلسانی شیرازیشرف‌جهان قزوینیلحاف‌دوز همدانیفهمی استرآبادیاهلی ترشیزیشهیدی قمیشریف تبریزیصبوری تبریزینوعی خبوشانیثنایی مشهدیضمیری اصفهانیمسیح کاشیشکیبی اصفهانیملک قمیکفری تربتیانیسی شاملوشاه‌طاهر دکنی انجدانینصیبی گیلانیذهنی کشمیریسرخوش کشمیریولی دشت بیاضیغزالی مشهدیمیر رضی آرتیمانیطالب آملیشفائی اصفهانیشوکت بخاریظهوری ترشیزیسلیم تهرانیفیضی دکنیقاسم دیوانه مشهدیابوالفتح سگزیاحولی سیستانیاسیر شهرستانیمحمدسعید اشرف مازندرانیسلطان باهوملاشاه بدخشیجهان‌آرا بیگمحمزه غافل سیستانیزلالی خوانساریزیب‌النسابیدلسرمد کاشانیکلیم کاشانیندیم کشمیریشاپور تهرانیصائب تبریزیصوفی مازندرانیصیدی طهرانیباذل مشهدیقدسی مشهدینظیری نیشابوریمولانا همتی انگورانیمحسن فیض کاشانیسحابی استرآبادیفیاض لاهیجیشانی تکلومنیر لاهوریمجذوب تبریزیطرزی افشارکرام بخاراییسیدای نسفیحسین شهرت شیرازیعاقل خان رازی خوافیمطربی سمرقندینخلی بخاراییناظم هراتیسرافراز سمرقندیقانع نسفیفصیحی هروینجیب کاشانیرجبعلی واحد تبریزیناصر علی سرهندیمحسن فانیظفرخان احسنرضی دانش مشهدیسعیدا نقشبندی یزدیفوقی یزدیسنجر کاشانیصفی چرکسسالک قزوینیمحمد واعظ قزوینیغنی کشمیریرفیع مشهدیطغرای مشهدیوحید قزوینیذوقی اردستانیالهی اسدآبادیوحدت کاشانیمحمدسعید اشرف مازندرانیهاتف اصفهانیآزاد بلگرامیآذر بیگدلیعبدالرزاق دنبلیعبدالقادر بیدلفقیر دهلویوصال شیرازیفتحعلی‌خان صبای کاشانیحزین لاهیجیباذل مشهدیقصاب کاشانیصباحی بیدگلیمشتاق اصفهانیطبیب اصفهانیغنیمت پنجابیحشمت بدخشانیکرام بخاراییسپندی سمرقندیطغرل احراریحسین شهرت شیرازیعاقل خان رازی خوافیاملای بخاراییغیاثی بدخشینقیب‌خان طغرل احراریشمس‌الدین شاهینواله داغستانیظفرخان جوهریصادق منشی بخاراییمخلص کاشانیمحسن تأثیر تبریزینجیب کاشانیواله اصفهانیمحیط قمینجات اصفهانیعالی شیرازیشیوکرام تقویقانع تتویآفرین لاهوریواقف لاهوریمحمداسماعیل دارااکسیر اصفهانیحیرت لاهوریخالص اصفهانیصفای اصفهانینشاط اصفهانیفروغی بسطامییغمای جندقیفایز دشتیغالب دهلویفقیر شیرازیقاآنی شیرازیوصال شیرازیوقار شیرازیمحمودخان صباطاهره قرةالعینفتحعلی‌خان صبای کاشانینادرهبیدل کرمانشاهیعبرت نایینیعبدالرزاق دنبلینقیب‌خان طغرل احراریشمس‌الدین شاهینظفرخان جوهریتاش‌خواجه اسیریصادق منشی بخاراییسلطان خواجه اداء سمرقندیجیحون یزدیواله اصفهانیمحیط قمیمفتون بردخونیعمان سامانینواب‌الله دادخان صوفیعارف قزوینیمیرزاده عشقیمحمد فرخی یزدیمحمدتقی بهارارسلان پوریاپرویز ناتل خانلرینادر نادرپورفریدون مشیریسیمین بهبهانیهوشنگ ابتهاجپروین اعتصامیحسین منزویایرج میرزاسیاوش کسراییمحمدحسین شهریارمحمدرضا عبدالملکیانفریدون توللیگلچین گیلانیعبرت نایینیکریم امیری فیروزکوهیمظاهر مصفاژولیده نیشابوریعبدالحسین جلالیانمحمدعلی ریاضی یزدیعماد خراسانیسلمان هراتیسپیده کاشانیحمید سبزواریسید حسن حسینیمحمدرضا آقاسیمحمدعلی معلم دامغانیمهدی اخوان ثالثمنوچهر آتشیفروغ فرخزادنصرت رحمانیسهراب سپهریمحمدرضا شفیعی کدکنیمنوچهر شیبانیاسماعیل شاهرودیم. آزاداسماعیل خوییمحمد زهریمحمد مختاریطاهره صفارزادهنیما یوشیجضیاء موحدسعید سلطان‌پورمنصور اوجیبیژن جلالیتندرکیاهوشنگ ایرانیاحمد شاملونازنین نظام شهیدیاحمدرضا احمدیمحمدرضا اصلانیبیژن الهیهوشنگ ایرانیبهرام اردبیلیمحمدعلی سپانلوعظیم خلیلیجواد مجابییدالله رؤیاییهوشنگ چالنگیشاپور بنیادبیژن الهیبهرام اردبیلیپرویز اسلام‌پورمحمدرضا اصلانیسیروس آتابایهوشنگ چالنگیسیدعلی صالحیفرامرز سلیمانیهرمز علی‌پورقیصر امین‌پوررضا براهنیعلی باباچاهیشاپور بنیادسیدعلی صالحیبیژن کلکیشیوا ارسطوییمفتون امینیبهزاد زرین‌پورعلی عبدالرضاییگراناز موسوینادیا انجمنواصف باختریخلیل‌الله خلیلیمسعود نوابیمحمدکاظم کاظمیفضل‌الله قدسیابوطالب مظفریسعادت ملوک‌تاشفدایی هرویمخفی بدخشیعبدالکریم تمناصوفی عشقرینادیه فضلمحجوبه هرویندیم کابلیصدرالدین عینیفرزانه خجندیاسکندر ختلانیابوالقاسم لاهوتیگلرخسار صفی‌اوالایق شیرعلیپیرو سلیمانیمیرزا تورسون‌زادهمیرزا عبدالواحد مُنظِمصدرِ ضیاساتِم اُلُغ‌زادهبازار صابرمحمدجان شکوری بخاراییجلال اکرامیعبید رجبمحمدعلی عجمیصفیه گلرخسارمردخای بهایفزلفیه عطاییمؤمن قناعتعسکر حکیمعنایت حاجی‌یواعبدوملک بهاریمجیب مهردادگل‌نظر کلدیتیمور ذوالفقارفعاشور صفردارا نجاتاحمدجان رحمت‌زادجوره هاشمیخواجه (شاعر)اسد گلزادهشهزاده نظرووااقبال لاهوریحفیظ جالندهریعلی‌محمد افغانیغزاله علیزادهبزرگ علویرضا امیرخانیمهشید امیرشاهیرضا براهنیسیمین دانشورمحمود دولت‌آبادیعلی‌اشرف درویشیانرضا قاسمیهوشنگ گلشیریابوتراب خسرویاحمد محمودشهریار مندنی‌پورعباس معروفیایرج پزشک‌زادعبدوملک بهاریتیمور ذوالفقارفجلال آل‌احمدشمیم بهارصادق چوبکسیمین دانشورنادر ابراهیمیابراهیم گلستانهوشنگ گلشیریصادق هدایتمحمدعلی جمال‌زادهابوتراب خسرویمصطفی مستورجعفر مدرس صادقیهوشنگ مرادی کرمانیعلی‌اشرف درویشیانبیژن نجدیشهرنوش پارسی‌پورغلامحسین ساعدیبهرام صادقیگلی ترقیمیرزا فتحعلی آخوندزادهارسلان پوریابهرام بیضاییبیژن مفیدغلامحسین ساعدیهنگامه مفیدعباس نعلبندیاناکبر رادیپری صابریمحمود استادمحمدمیرزاده عشقیمحسن یلفانیحمید امجدمحمد چرمشیرمحمد یعقوبینغمه ثمینیمحمد عثمان‌افرضا صابریرضا قاسمیحسین پاکدلحسین پناهیمحمد رحمانیانمحمد رضایی‌رادجلال تهرانیامیررضا کوهستانیابراهیم حاتمی‌کیامسعود کیمیاییاصغر فرهادیرخشان بنی‌اعتمادبهرام بیضاییکامبوزیا پرتویداریوش مهرجوییابراهیم گلستانعلی حاتمیمجید مجیدیپیمان قاسم‌خانیناصر تقواییشادمهر راستیناصغر عبداللهیکیومرث پوراحمدعباس کیارستمیعلی‌اکبر دهخدااحسان یارشاطرحبیب یغماییعلی دهباشیفتح‌الله مجتباییهانری کوربناحمد مهدوی دامغانیمحمدعلی امیرمعزیعبدالعزیز ساچادیناحامد الگارلوید ریجنسید حسین نصرکریستین ژامبهداریوش شایگانآنه‌ماری شیملفرهاد دفتریمارشال هاجسونشائول شاکدامنون نتصرالیاس یوزف بیکرمنسارا سرودیفریدریش نیچهکالورت واتکینزوالتر هنینگبدرالزمان قریبمحسن ابوالقاسمیعبدالمجید ارفعیپرویز ناتل خانلریمهرداد بهارابوالحسن نجفیحسن انوریعلی‌اشرف صادقیژاله آموزگاربرایان اسپونررودیگر اشمیتجلیل دوستخواهرونالد امریکحسن رضایی باغ‌بیدیاحمد تفضلیمحمد حسن‌دوستزهره زرشناسپرودس اکتور شرووژیلبر لازارکتایون مزداپوردیوید نیل مکنزیگرنوت ویندفورکارل فریدریش گلدنرهرلد والتر بیلیایلیا گرشویچداریوش آشوریهاینریش هوبشمانگارنیک آساتوریانبو اوتاسامان‌الله قرشیعلی‌اکبر دهخداسید جعفر شهیدیمحمد دبیرسیاقیمحمد معینامید طبیب‌زادهریچارد فرایرقیه بهزادیمحمدجواد مشکورخداداد رضاخانیتورج دریاییکلیفورد ادموند باسورثرودی ماتیراجر سیورییوری برگلیوزف ویزه‌هوفرجمشید چوکسیعلیرضا شاپور شهبازیعباس زریاب خوییورنر زوندرمانکلاوس شیپمانکارلو چرتیهلن سانسیسی وردنبورخبرنارد لوئیسیان ریشاردتئودور نلدکهویلیام بین فیشرویکتور دانرمرتضی راوندیهما ناطقپرویز اذکاییمنوچهر مشتاق خراسانیمحمدابراهیم باستانی پاریزیمیخاییل سرگیویچ ایوانفادوین گرانتوسکیعبدالحسین زرین‌کوبهمایون صنعتی‌زادهعیسی صدیقسید حسن تقی‌زادهشائول بخاشپرویز رجبیشهلا لاهیجیپروانه پورشریعتینگین یاوریایلیا پائولوویچ پطروشفسکیپاتریشا کروناندرو نیومنآن لمبتوناسماعیل پوناوالاویلفرد مادلونگچیز رابینسونسعید نفیسیرسول جعفریانسید هاشم آقاجریعباس اقبال آشتیانیلارنس لاکهارتچارلز ملویلگاوین هامبلیمرتضی مطهریویلم فلورمحمدعلی اسلامی ندوشنافسانه نجم‌آبادیصادق هدایتابوالقاسم انجوی شیرازیمحمدجعفر محجوبالول ساتناحمد شاملوصمد بهرنگیعلی‌اشرف درویشیاناولریش مارزلفصادق همایونیعلی بلوکباشیمحمد جعفری قنواتیایرج افشارمجتبی مینویبدیع‌الزمان فروزانفرنجیب مایل هرویسلیم نیساریسید جلال‌الدین آشتیانیمحمدرضا شفیعی کدکنیمحمود امیدسالارمحمد قزوینیمحمدتقی دانش‌پژوهعبدالله انوارآقابزرگ تهرانیاحمد منزویعلی‌نقی منزویابوالفضل خطیبی
اعضای فرهنگستان ایراناعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسیافراد انقلاب مشروطهاهالی مشهدپژوهشگران ادبیات اهل ایرانتاریخ‌نگاران اهل ایرانتاریخ‌نگاران اهل مشهدتاریخ‌نگاران سده ۲۰ (میلادی)تذکره‌نویسان اهل ایرانجستارنویسان اهل ایرانخاندان ضرابیدرگذشتگان ۱۳۳۰درگذشتگان ۱۹۵۱ (میلادی)روزنامه‌نگاران اهل ایرانروزنامه‌نگاران اهل ایران در دوره قاجارروزنامه‌نگاران سیاسی اهل ایرانزادگان ۱۲۶۵زادگان ۱۸۸۶ (میلادی)زادگان ۱۸۸۷ (میلادی)سیاستمداران اهل مشهدشاعران اهل مشهدشاعران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایرانشاعران فارسی‌زبان سده ۱۴ (قمری)شاعران گرجی‌تبار ایرانشاعران مرد اهل ایرانفارسی‌زبانانمترجمان اهل ایرانمدفونان در گورستان ظهیرالدولهمصححان اهل ایرانمقاله‌نویسان سده ۲۰ (میلادی)نمایندگان بجنورد در مجلس شورای ملینمایندگان دوره پانزدهم مجلس شورای ملینمایندگان دوره پنجم مجلس شورای ملینمایندگان دوره چهارم مجلس شورای ملینمایندگان دوره سوم مجلس شورای ملینمایندگان دوره ششم مجلس شورای ملینمایندگان مجلس ایراننویسندگان سیاسی اهل ایراننویسندگان مرد اهل ایرانوزیران ایران
سایت رسمی ملک الشعراء بهارملک‌الشعراشاعرادیبنویسندهروزنامه‌نگارتاریخ‌نگارسیاست‌مدارایرانیفتحعلی شاهمحمدشاهناصرالدین شاهمظفرالدین شاهمحمدعلی شاهقائم مقام فراهانیحاجی میرزا آقاسیامیر کبیرمیرزا آقا خان نوریمیرزا حسین‌خان سپهسالارعلی‌اصغرخان اتابکعین‌الدولهمشیرالدولهمشیرالدوله پیرنیامستوفی‌الممالکصمصام‌السلطنه بختیاریسپهدار تنکابنیقوام‌السلطنهوثوق‌الدولهمیرزا آقاخان کرمانیسیدعبدالله بهبهانیسیدمحمد طباطباییسید حسین میرپور طهرانیشیخ فضل الله نوریاحمد کسرویجهانگیرخان صوراسرافیلعلی اکبر دهخدایپرم خانپطروس ملیک آندریاسیانکریخچوسوکارتسی ساکونیکول دومانضرغام‌السلطنهسردار ظفر بختیاریجعفر خان سردار بهادریوسف خان امیر مجاهدحیدرخان عمواوغلیمحمدتقی بهارایرج میرزامیرزاده عشقیعبدالحسین تیمورتاشعارف قزوینیقوام‌السلطنهظل السلطانکامران میرزاارشدالدولهسالارالدولهشعاع‌السلطنهملک المتکلمینعبدالحسین میرزا فرمانفرمانصرت الدولهیوسف مستشارالدولهصادق صادق (مستشارالدوله)عضدالملکناصرالملکحسام‌السلطنهموتمن‌الملکمیرزا ملکم خانمیرزا ابوالحسن قاجارمحمدتقی خان پسیانسر ادوارد براونمورگان شوسترعبدالرحیم طالبوفعلی مسیومسیو نوز بلژیکیعبدالله لاهیجیاحمدخان علاءالدولهشجاع نظام مرندیسلیمان‌میرزا اسکندریمحمدحسین نائینیحسن تقی‌زادهدرویش خانزینب پاشاعباس‌آقا تبریزیبی بی مریم بختیارییارمحمدخان کرمانشاهییحیی دولت‌آبادیصدیقه دولت‌آبادیقاضی ارداقیاسماعیل امیرخیزیسیدجمال واعظستارخانباقرخانهوارد باسکرویلاستپان استپانیانمیرزا کوچک‌خان جنگلیشیخ محمد خیابانیسید حسن مدرسملا محمدکاظم خراسانیآقانجفی اصفهانینورالله نجفی اصفهانیحاج زین‌العابدین مراغه‌ایثقةالاسلاممیرزای شیرازیمیرزا فتحعلی آخوندزادهسید جمال الدین اسدآبادیزنان در جنبش مشروطهمراجع ثلاثانجمن صفاخانهسوسیال دموکرات‌ها، اجتماعیون عامیونکمیته ستارمرکز غیبیاعتدالیونانجمن اخوتانجمن مخدرات وطنجامع آدمیتکمیته مجازاتحزب دموکرات، عامیونحزب کمونیست ایرانانجمن مقدس ملی اصفهانشرکت اسلامیهفوج نجاتقیام تنباکوقرارداد رژیتحصن شاه‌عبدالعظیم (۱۲۸۴)محاصره تبریزاشغال تبریز بدست قوای روسجنبش مشروطهفرمان مشروطیتاستبداد صغیرفتح تهرانجنبش جنگلایران جنگ جهانی اولکودتای ۱۲۹۹انحلال سلسله قاجارتاریخ دخانیهتنبیه‌الامة و تنزیه‌الملةتاریخ مشروطهٔ ایران نوشتهٔ احمد کسرویتاریخ هیجده‌ساله آذربایجان نوشتهٔ احمد کسرویتاریخ انقلاب مشروطیت ایران نوشتهٔ مهدی ملک‌زادهحیات یحییتاریخ بیداری ایرانیانواقعات اتفاقیه در روزگارمشهدمیرزا محمدکاظم صبوریآستان قدس رضویناصرالدین شاهمظفرالدین شاهمیرزا احمد کاشانیقصیدهفتحعلی شاهتخلصگرجیعباس میرزاشعرالکساندر دومافارسیقرآنشاهنامهادبیاتمیرزا عبدالجواد ادیب نیشابوریناصرالدین شاهمظفرالدین شاهمشروطه‌طلبانخراسانانجمن سعادتروزنامه خراسانمستزادیمحمدعلی شاهمیرزاده عشقینوبهارحزب دموکراتروسیهتازه‌بهاروثوق الدولهتهرانمجلس سوم شورای ملیدرگزنوبهاردانشکدهدانشکدهنثرعباس اقبال آشتیانیغلامرضا رشید یاسمیسعید نفیسیتیمورتاشکودتای ۱۲۹۹هیجان روحقوام‌السلطنهنخست‌وزیربجنوردمجلس چهارمسیدحسن مدرسفراکسیون اقلیتهرتسفلدزبان پهلویمجلس پنجمجمهوریسردارسپهدیکتاتوریششم مجلسرضاشاهشورای عالی معارفعباس اقبال آشتیانیبدیع‌الزمان فروزانفرصادق رضازاده شفقدارالمعلمین عالیمحمدعلی فروغیجشن‌های هزاره فردوسیعلی‌اصغر حکمتوزارت معارفمجمل‌التواریخ و القصصتاریخ بلعمیسبک‌شناسیفردوسیدکتریشهریور ۱۳۲۰حب‌الوطنشاه جدیدنوبهارتاریخ مختصر احزاب سیاسیشورویآذربایجانقوام‌السلطنهحزب دموکرات ایرانبهمنمجلس پانزدهمحزب دموکراتبیماری سلمردادشهریورلِزَنسویسبه‌یاد وطناردیبهشتجمعیت ایرانی هواداران صلحعلی شایگانحائری‌زادهحکمتاحمد لنکرانیمحمد رشادمحمود هرمزجغد جنگمنوچهریشمیرانظهیرالدولهوزارت فرهنگجامیبهار شروانیرودکیفرخیجمال الدین عبدالرزاقمنوچهریسناییلنیناستالینلنینیزمملت‌های جماهیر شورویمرغ سحردماوند
محمدتقی بهار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| محمدتقی بهار | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۸ آذر ۱۲۶۵۹ دسامبر ۱۸۸۶ مشهد، ایران |
| پدر و مادر | میرزا محمدکاظم صبوری |
| مرگ | ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰۲۲ آوریل ۱۹۵۱ (۶۴ سال) تهران، ایران |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | تهران |
| جایگاه خاکسپاری | گورستان ظهیرالدوله |
| در زمان حکومت | مظفرالدین شاه قاجار، احمدشاه قاجار، رضاشاه پهلوی، محمدرضا شاه پهلوی |
| لقب | مَلِک‌الشعرا |
| بنیانگذار | روزنامهٔ نوبهار، روزنامهٔ تازه‌بهار، انجمن ادبی دانشکده، مجلهٔ دانشکده |
| پیشه | شاعر، ادیب، تاریخ‌نگار، روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار |
| کتاب‌ها | سبک‌شناسی، تاریخ احزاب سیاسی |
| تخلص | بهار سایت رسمی ملک الشعراء بهار |
| فرزندان | ملک هوشنگ بهار، ماه ملک بهار، ملک دخت بهار، پروانه بهار، مهرداد بهار، چهرزاد بهار |
| مدرک تحصیلی | تحصیلات قدیم |
| شاگرد | پرویز ناتل خانلری، احسان یارشاطر، محمد معین، ذبیح‌الله صفا، عبدالحسین زرین‌کوب، محمد دبیرسیاقی |
محمدتقی بهار (زادروز پنجشنبه ۱۲ ربیع‌الاول ۱۳۰۴ هجری قمری، برابر با ۱۸ آذر ۱۲۶۵ هجری شمسی در شهر مشهد،[۱] مطابق با ۹ دسامبر ۱۸۸۶ میلادی _ درگذشت یکشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰، برابر با ۲۲ آوریل ۱۹۵۱ در خانه مسکونی خود در تهران و خاکسپاری ۲ اردیبهشت در آرامگاه ظهیرالدوله در شمیران[۲]) ملقب به ملک‌الشعرا و متخلص به «بهار»، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدار معاصر ایرانی بود.
محتویات
۱ زندگینامه
۱.۱ ابتدای زندگی
۱.۲ فعالیت سیاسی
۱.۳ نمایندگی مجلس
۱.۴ وزارت فرهنگ
۱.۵ زندگی خصوصی
۲ آثار
۲.۱ شعر
۲.۲ مقالهٔ لنین بزرگ
۲.۳ ترانه و تصنیف
۳ نمونه اشعار
۴ کتاب‌شناسی
۵ پانویس
۶ منابع
۷ پیوند به‌بیرون
زندگینامه[ویرایش]
 عده‌ای از اعضای گروه فوج نجات تبریز. سال ۱۹۰۹ میلادی. | |
| شاهان قاجار | |
|---|---|
نام | دورهٔ پادشاهی |
آقامحمد خان فتحعلی شاه احمدشاه | ۱۱۷۵–۱۱۶۱ ۱۳۰۴–۱۲۸۸ |
ابتدای زندگی[ویرایش]
محمدتقی بهار پنجشنبه ۱۲ ربیع‌الاول ۱۳۰۴ هجری قمری، برابر با ۱۸ آذر ۱۲۶۵ هجری شمسی در مشهد زاده شد.
یحیی آرین پور در کتاب از صبا تا نیما، جلد دوم، صفحه ۱۲۳ درمورد ملک الشعرای بهار نوشته‌است: «میرزا محمدتقی متخلص به بهار روز پنجشنبه ۱۲ ربیع‌الاول از سال ۱۳۰۴ ه.ق در شهر مشهد به دنیا آمد. بهار ادبیات فارسی را نخست نزد پدرش آموخت و از هفت سالگی آغاز به سرودن شعر کرد. بهار از چهارده سالگی به اتفاق پدرش در مجامع آزادی خواهان حاضر شد و به واسطه انس و الفتی که با افکار جدید پیدا کرده بود به مشروطه و آزادی دل بست و دو سال پس از مرگ پدرش در سال ۱۳۲۴ ه.ق که مشروطیت در کشور ایران مستقر شد و بهار بیست سال داشت در جمع مشروطه خواهان خراسان درآمد.»[۳]
همچنین ملک شعرای بهار، در زندگی خودنوشت خود، آورده‌است:
«در سال ۱۳۰۴ هجری قمری، ماه ربیع‌الاول، شب دوازدهم، در مشهد که از شهرهای خراسان است به دنیا آمدم.»[۴]
پدرش میرزا محمدکاظم صبوری، ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه بود؛ مقامی که پس از درگذشت پدر، به فرمان مظفرالدین شاه، به بهار رسید. خاندان پدری بهار خود را از نسل میرزا احمد کاشانی (درگذشتهٔ ۱۲۲۹)، قصیده سرای سرشناس عهد فتحعلی شاه می‌دانند و به همین جهت پدر بهار تخلص صبوری را برگزید. مادرش از یک خانوادهٔ گرجی، که در دورهٔ عباس میرزا به ایران آمده بودند، بود.[۵][۶] مادرش نیز مانند پدر اهل سواد و شعر و دانش بود. می‌گوید که پدرش ترجمه‌های الکساندر دوما را که تازه منتشر شده بود به خانه می‌آورد و با صدای بلند برای افراد خانواده می‌خواند و چون خسته می‌شد، مادرش خواندن را ادامه می‌داد.
بهار در چهارسالگی به مکتب رفت و در شش سالگی فارسی و قرآن را به خوبی می‌خواند. از هفت سالگی نزد پدر شاهنامه را آموخت و اولین شعر خود را در همین دوره سرود. اصول ادبیات را نزد پدر فراگرفت و سپس تحصیلات خود را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری تکمیل کرد. وقتی ۱۵ ساله شد، اوضاع کشور یعنی مرگ ناصرالدین شاه و روی کار آمدن مظفرالدین شاه چنان بود که پدرش به این نتیجه رسید که با تغییر اوضاع دیگر کسی به شاعران اعتنایی نخواهد کرد و تقریباً او را از شعر گفتن منع کرد و تلاش کرد تا وی را به تجارت وادارد.
اما این تلاش به دو دلیل به نتیجه نرسید، نخست اینکه محمدتقی بهار چندان علاقه‌ای به تجارت نداشت و دوم اینکه پدرش در ۱۸ سالگی او درگذشت و موفق نشد که جلوی شاعر شدن او را بگیرد.
فعالیت سیاسی[ویرایش]
بهار در بیست سالگی به صف مشروطه‌طلبان خراسان پیوست و به انجمن سعادت خراسان راه یافت. اولین آثار ادبی-سیاسی او در روزنامه خراسان بدون امضاء به چاپ می‌رسید که مشهورترین آن‌ها مستزادی خطاب به محمدعلی شاه است.
بهار با دیگر شاعران روشنفکر عصر مشروطه به خصوص میرزاده عشقی دوستی و روابط صمیمانه و نزدیکی داشت و در ۱۳۰۳، در دوره نخست‌وزیری رضاخان به همراه عشقی و با همکاری او، مثنوی معروف «جمهوری نامه» را در مخالفت با جمهوری رضاخانی سرود.
بهار در ۱۳۲۸ روزنامه نوبهار را که ناشر افکار حزب دموکرات بود، منتشر ساخت و به عضویت کمیته ایالتی این حزب درآمد. این روزنامه پس از چندی به دلیل مخالفت با حضور قوای روسیه در ایران و مخاصمه با سیاست آن دولت، به امر کنسول روس تعطیل شد. او بلافاصله روزنامه تازه‌بهار را تأسیس کرد. این روزنامه در محرم ۱۳۳۰ به امر وثوق الدوله، وزیر خارجه تعطیل و بهار نیز دستگیر و به تهران تبعید شد.
نمایندگی مجلس[ویرایش]
بهار در سال ۱۳۳۲ (هجری قمری) به نمایندگی مجلس سوم شورای ملی از حوزه انتخابیه درگز انتخاب شد. یک سال بعد دوره سوم نوبهار را در تهران منتشر کرد و در ۱۳۳۴ (هجری قمری) انجمن ادبی دانشکده و نیز مجله دانشکده را بنیان گذاشت که به اعتقاد او مکتب تازه‌ای در نظم و نثر پدیدآورد. علاوه بر بهار عده‌ای از اهل قلم مانند عباس اقبال آشتیانی، غلامرضا رشید یاسمی، سعید نفیسی و تیمورتاش با این مجله همکاری داشتند.
انتشار نوبهار بارها ممنوع و دوباره آزاد شد. یکی از معروفترین قصیده‌های بهار، «بث‌الشکوی»، در ۱۳۳۷ (هجری قمری) به مناسبت توقیف نوبهار سروده شده‌است. کودتای ۱۲۹۹ (هجری شمسی) بهار را برای سه ماه خانه‌نشین کرد و در همین مدت، یکی از به یادماندنی‌ترین قصیده‌های خود، هیجان روح، را سرود. چندی بعد که زندانیان رژیم کودتا آزاد شدند، و قوام‌السلطنه نخست‌وزیر شد، بهار از بجنورد به نمایندگی(۱۳۰۰–۱۳۰۲)ه.ش مجلس چهارم انتخاب شد. از این دوره با سیدحسن مدرس رهبر فراکسیون اقلیت همراهی می‌کرد. بهار در این دوره نزد هرتسفلد زبان پهلوی می‌آموخت.
در مجلس پنجم بهار در صف مخالفان جمهوری رضاخانی جای گزید و معتقد بود که موافقت سردارسپه با جمهوری، اسباب تردید مردم شده‌است و مردم نتیجه چنین جمهوری را دیکتاتوری رضاخان می‌بینند. بعدها بهار در این دوره خطر مخالفت با سردار سپه را دریافت و اشعاری ظاهراً در تحسین جمهوری سرود. در پایان دورهٔ ششم مجلس، با استقرار سلطنت رضاشاه، دیگر زمینه‌ای برای فعالیت سیاسی بهار وجود نداشت و او هوشمندانه از سیاست کناره گرفت. وی پیش از آن در تیرماه ۱۳۰۵ به عضویت شورای عالی معارف منصوب شده بود که این سمت را تا ۱۳۲۲ حفظ کرد.
بهار در این دوران به فعالیت علمی و آموزشی روی آورد و در کنار استادانی چون عباس اقبال آشتیانی، بدیع‌الزمان فروزانفر و صادق رضازاده شفق در سال تحصیلی ۱۳۰۷–۱۳۰۸ در دارالمعلمین عالی به تدریس پرداخت. در ۱۳۰۸، به اتهام مخالفت‌های پنهان با رضاشاه، برای چند ماه به زندان افتاد و سپس در سال ۱۳۱۲ برای یکسال به اصفهان تبعید شد. در سال ۱۳۱۳ با وساطت محمدعلی فروغی برای شرکت در جشن‌های هزاره فردوسی به تهران فراخوانده شد.
از آن به بعد، سرشارترین دوران کار علمی بهار که با انزوای او در ۱۳۰۷ پس از پایان مجلس ششم و کناره‌گیری از مجلس آغاز شده بود غنای بیشتری یافت. طی این دوره بود که بار دیگر به مطالعهٔ متون و تتبع و تحقیق ادبی و زبانی پرداخت. در ۱۳۱۱ در اجرای قراردادهایی که در زمان علی‌اصغر حکمت با وزارت معارف منعقد کرد، به تصحیح متونی چون مجمل‌التواریخ و القصص، تاریخ بلعمی و منتخب جوامع‌الحکایات عوفی پرداخت. دستاورد ادبی و علمی او در این دوره، تصحیح متون، ترجمه آثاری از پهلوی به فارسی، تألیف سبک‌شناسی و نگارش احوال فردوسی بر مبنای شاهنامه بود. در ۱۳۱۶ تدریس در دوره دکتری ادبیات فارسی را به عهده گرفت.
با سقوط رضاشاه در شهریور ۱۳۲۰، بهار مجدداً به فعالیت سیاسی و اجتماعی روی آورد و قصیده حب‌الوطن را در اندرز به شاه جدید سرود. روزنامه نوبهار را دوباره منتشر کرد و تاریخ مختصر احزاب سیاسی را در ۱۳۲۲ نگاشت. از ۱۳۲۲ تا ۱۳۲۶، رئیس کمیسیون ادبی انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی بود و اولین کنگره نویسندگان ایران در ۱۳۲۴ از طرف این انجمن به ریاست او تشکیل شد.
وزارت فرهنگ[ویرایش]
پس از غائلهٔ آذربایجان در ۱۳۲۴(هجری شمسی)، بهار زیر لوای قوام‌السلطنه به فعالیت سیاسی روی آورد و در کنگرهٔ حزب دموکرات ایران مجدانه شرکت کرد. در بهمن ۱۳۲۴ در کابینهٔ قوام وزیر فرهنگ شد، اما وزارت او چند ماهی بیش طول نکشید و استعفاء داد. در ۱۳۲۶ به عنوان نماینده تهران در مجلس پانزدهم انتخاب شد و ریاست فراکسیون حزب دموکرات را به عهده گرفت. اما بر اثر ابتلاء به بیماری سل، تنها در ماه‌های تیر، مرداد و شهریور ۱۳۲۶ فرصت حضور در مجلس را یافت. در نیمهٔ دوم ۱۳۲۶ بهار که به بیماری سل مبتلا گشته بود، با استفاده از مرخصی استعلاجی از مجلس، برای معالجه به شهر لِزَن (Leysin) در سویس رفت. بهار قصیده به‌یاد وطن معروف به «لِزَنیه» را در همین شهر سرود. اما مضیقهٔ شدید مالی باعث گردید که بهار با نیمه‌کاره رها کردن معالجه راهی ایران شود. سفر بهار به سویس کمی بیش از یک سال تا اردیبهشت ۱۳۲۸ طول کشید. بهار در بازگشت به ایران به تدریس دانشگاهی ادامه داد.
در خرداد ۱۳۲۹ جمعیت ایرانی هواداران صلح تأسیس گردید و بهار که از پایه‌گذاران آن بود (اعضای مؤسس دیگر: دکتر علی شایگان، حائری‌زاده، مهندس قاسمی، دکتر حکمت، احمد لنکرانی، محمد رشاد و محمود هرمز)، به ریاست جمعیت انتخاب شد و قصیدهٔ معروف جغد جنگ را، به اقتفای چکامهٔ بلند منوچهری سرود.
بهار در روز دوم اردیبهشت ۱۳۳۰، در خانه مسکونی خود در تهران زندگی را بدرود گفت و در شمیران در آرامگاه ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.
زندگی خصوصی[ویرایش]
محمدتقی بهار بار نخست در مشهد بود که ازدواج کرد. از این ازدواج صاحب فرزندی نیز شد. اما عمر همسر و فرزند بسیار کوتاه بود.
پس از آمدن بهار به تهران بود که، در سال ۱۲۹۸ خورشیدی، با شاهزاده خانم سودابه صفدری از نوادگان [فتحعلیشاه] قاجار ازدواج کرد.
آشنایی ایشان را آقای معتصم السلطنه فرخ، دوست قدیمی بهار، فراهم کرد.
فرخ همسری بنام منیژه، فرزند صفدر میرزا قاجار، از خاندان دولتشاهی‌های کرمانشاه گرفته بود. او بهار را از وجود دختری دیگر در این خانواده، به نام سودابه، آگاه کرد. بهار بقیهٔ عمر را با همین همسر به سر برد.
سودابه صفدری قاجار را پس از ازدواج، به خواست ملک الشعراء، «بهارجون» صدا می‌کردند. وی زنی مدیر و مقتدر بود که اداره همه کارهای خانه و زندگی بعهده وی بود.
حاصل این ازدواج فرزندانی به نام‌های هوشنگ ملک، ماه ملک، ملک دخت، پروانه، مهرداد و چهرزاد شد.
بهارجون در تابستان ۱۳۵۸، در دهم مرداد ماه، درگذشت و در [بهشت زهرا] مدفون شد[۷]
آثار[ویرایش]
آثار منثور و منظوم بهار متنوع است و انواع شعر سنتی و اشعار به زبان محلی، تصنیف و ترانه، مقاله‌ها و سخنرانی‌های سیاسی و انتقادی، رساله‌های تحقیقی، نمایشنامه، اخوانیات و مکتوبات، تصحیح انتقادی متون، ترجمه‌های متون پهلوی، سبک‌شناسی نظم و نثر، دستورزبان، تاریخ احزاب، مقدمه بر کتاب‌ها و حواشی بر متون به خصوص شاهنامهٔ فردوسی را دربرمی‌گیرد.
شعر[ویرایش]
آرامگاه بهار در گورستان ظهیرالدوله
مهم‌ترین اثر بهار دیوان اشعار اوست که به اعتباری کارنامهٔ عمر او نیز به‌شمار می‌رود. این دیوان در زمان حیات او به چاپ نرسید. جلال متینی از بهار نقل می‌کند که می‌خواسته‌است سروده‌های خود را از صافی نقد بگذراند و منتخب دیوان خود را به چاپ برساند و از وزارت فرهنگ خواستار شده بود که دوتن آشنا با شعر و شاعری را برای پاک‌نویس اشعارش در اختیار او بگذارد، اما این تقاضا اجابت نشد.
برخی را عقیده بر آن است که بعد از جامی، در انسجام کلام و روانی طبع و جامعیت، شاعری هم‌پایه بهار نداشته‌ایم. بهار تحصیلات خود را به شیوه امروزی فرا نگرفته بود، اما با مطالعه عمیق در آثار گذشتگان به مدد حافظه پربار و سرشار خود، این نقیصه را جبران کرد و در فنون ادبی و تحقیقی به پایه‌ای از جامعیت رسید که بزرگترین محققان زمان به گفته‌ها و نوشته‌های او استناد می‌کردند. به زبان عربی تا آن حد که بتواند از مسیر تحقیق و تتبع به آسانی بگذرد آشنا بود و با زبان‌های فرانسه و انگلیسی تا حدودی آشنایی داشت. دیوان‌های شاعران سلف را به دقت خوانده بود و این خود به حضور ذهن او در یافتن و به کار بردن لغات در ترکیبات شعری یاری می‌رساند. بهار در بدیهه گویی و ارتجال، طبعی فراخ اندیش و زودیاب داشت و به آسانی از مضایق وزن و تنگنای قافیه بیرون می‌آمد. پایه و مقام شاعری او در عنفوان جوانی در حدی بود که بعضی از حاسدان سروده‌های او را به پدرش یا به بهار شروانی نسبت می‌دادند. حاسدان او را در معرض آزمایش نیز قرار دادند و لغاتی ناهنجار را بارها در اختیار او قرار دادند تا آن‌ها را در یک بیت یا یک رباعی جای دهد و او در همه موارد خوب از عهده برمی‌آمد، و اعجاب و تحسین حاضران را برمی‌انگیخت.
قصاید او بیشتر ساخته و پرداخته طبع خود اوست. گاه نیز قصاید شعرای سلف را مانند رودکی، فرخی، جمال الدین عبدالرزاق، منوچهری و سنایی در وزن و قافیه تقلید کرده و به اصطلاح جواب گفته‌است. او در این شیوه تقلید نیز نوآوریهایی دارد. در قصیده‌ای که به تقلید از منوچهری سروده، توانسته‌است الفاظ بیگانه را در مضامین نو چنان جای دهد که در بافت کلام ناهمگون و ناهنجار به نظر نرسد.
هنر شاعری او را بعد از قصیده، باید در مثنویهای او دید، مثنویهای کوتاه و بلندی که شمار آن‌ها به بیش از هشتاد می‌رسد. در این میان مثنویهایی که در بحر حدیقه سنایی یا شاهنامه فردوسی یا سبحه الابرار جامی سروده‌است بسیار جلب نظر می‌کند و در آن‌ها از لحاظ شیوه گفتار به سبک این سه شاعر بسیار نزدیک شده‌است. بهار شاعری غزلسرا نبود و خود نیز چنین ادعایی نداشت. قصاید خود را به اقتضای طبع و غزلیات را بر سبیل تفنن می‌سرود. در میان غزلهای او نمونه‌هایی که بتوان آن‌ها را از حیث مضمون با سروده‌های غزلسرایان معروف مقایسه کرد اندک است، هرچند از جنبه لفظی و فخامت و انسجام کلام بدان ایرادی نمی‌توان گرفت، جز آنکه در غزل نیز بر خلاف رسم متعارف، گاه به تصریح و گاه به کنایه، مضامین انتقادآمیز و شکوائیه و وطنی و سیاسی را نیز گنجانیده‌است. بهار در دیگر اقسام شعر نیز طبع آزمایی کرده و آثار ارزنده‌ای از خود به جا گذاشته‌است.
E
مقالهٔ لنین بزرگ[ویرایش]
در ۱۳۲۴ خورشیدی، بهار در مجله «پیام نو»[۸] در مورد لنین و استالین می‌نویسد:
... باید دانست که ایجاد دولتی تازه و توسعهٔ آن به‌طوری‌که اصول دموکراسی کاملاً پیشرفت کند و حقوق و وظائف میلیون‌ها مردم توسعه یابد بالطبع بدون مبارزهٔ بیرحمانه و سخت صورت پذیر نیست. لنینیزم به ما تعلیم می‌دهد که هیچ‌یک از مسائلی که به منافع طبقاتی مربوط باشد در تاریخ جهان جز با اعمال زور و جز به وسیله جبر و عنف حل نگشته‌است…
... اصول بزرگ ایدئولوژی لنین و استالین که بر تساوی تمام نژادها و ملل و دوستی اقوام مبتنی است پایه و اساس سیاست لنین و استالین را تشکیل داده، ترقی عظیم فرهنگی ملت‌های جماهیر شوروی را تأمین نمود. این ملل را دولت شوروی در امر بزرگ بنای جامعه نو سوسیالیستی شریک ساخت. همین اصول، بنیاد و پایه سازمان‌های اتحاد شوروی و فدراسیون سوسیالیستی شوروی بوده‌است…[۹][۱۰]
ترانه و تصنیف[ویرایش]
از تصنیفها و ترانه‌های سرودهٔ بهار «بهار دلکش»، «باد صبا بر گل گذر کن»، «ای شهنشه»، «ای شکسته‌دل»، «ای کبوتر»، «گر رقیب آید»، «ایران هنگام کار»، «ز من نگارم»، «پرده ز رخ برافکن»، «سرود پهلوی»، «عروس گل»، «به اصفهان رو» و «مرغ سحر» را می‌توان نام برد.
نمونه اشعار[ویرایش]
شعر رنج و گنج[۱۱] اثری زیبا از ملک الشعرای بهار
| برو کار می کن مگو چیست کار | که سرمایهٔ جاوادانی است کار | |
| نگر تا که دهقان دانا چه گفت | به فرزندگان چون همی خواست خفت | |
| که «میراث خود را بدارید دوست | که گنجی ز پیشینیان اندر اوست | |
| من آن را ندانستم اندر کجاست | پژوهیدن و یافتن با شماست | |
| چو شد مهر مه، کشتگه برکنید | همه جای آن زیر و بالا کنید | |
| نمانید ناکنده جایی ز باغ | بگیرید از آن گنج هر جا سراغ» | |
| پدر مرد و پوران به امید گنج | به کاویدن دشت بردند رنج | |
| به گاوآهن و بیل کندند زود | هم اینجا، هم آنجا هر جا که بود | |
| قضا را در آن سال از آن خوب شخم | ز هر تخم برخاست هفتاد تخم | |
| نشد گنج پیدا ولی رنجشان | چنان چون پدر گفت شد گنجشان |
هیچ نگذشت از ستم بر ما ز چنگیز مغول|
کز رضا خان ستم کار ستم گستر گذشت
یکی دیگر از آثار مشهور او دماوندیه دوم است که زیر برخی از ابیات ان را می‌خوانیم
ای دیو سپید پای در بند!
ای گنبد گیتی! ای دماوند!
از سیم به سر یکی کله خود
ز آهن به میان یکی کمربند
تا چشم بشر نبیندت روی
بنهفته به ابر، چهر دلبند
تا وارهی از دم ستوران
وین مردم نحس دیومانند
با شیر سپهر بسته پیمان
با اختر سعد کرده پیوند
چون گشت زمین ز جور گردون
سرد و سیه و خموش و آوند
بنواخت ز خشم بر فلک مشت
آن مشت تویی، تو ای دماوند!
تو مشت درشت روزگاری
از گردش قرنها پس افکند
هرای تو افکنده زلازل
از نور و کجور تا نهاوند
کتاب‌شناسی[ویرایش]
- منظومهٔ چهار خطابه، ۱۳۰۵
- اندرزهای آذرباد ماراسپندان (ترجمهٔ منظوم از پهلوی)، ۱۳۱۲
- یادگار زریران (ترجمهٔ منظوم از پهلوی)، ۱۳۱۲
- زندگانی مانی، ۱۳۱۳
- گلشن صبا، فتحعلی خان صبا (تصحیح)، ۱۳۱۳
- احوال فردوسی، ۱۳۱۳
- تاریخ سیستان (تصحیح)، ۱۳۱۴
- رسالهٔ نفس ارسطو ترجمهٔ باباافضل کاشانی (تصحیح)، ۱۳۱۶
- مجمل‌التواریخ والقصص (تصحیح)، ۱۳۱۸
- منتخب جوامع‌الحکایات، سدیدالدین عوفی (تصحیح)، ۱۳۲۴
سبک‌شناسی، (سه جلد) ۱۳۲۱–۱۳۲۶- تاریخ مختصر احزاب سیاسی (دو جلد)، ۱۳۲۱–۱۳۶۳
- دستور زبان فارسی پنج استاد (به همراهی قریب، فروزانفر، رشید یاسمی، همایی)، ۱۳۲۹
- شعر در ایران، ۱۳۳۳
- تاریخ تطّور در شعر فارسی، ۱۳۳۴
- دیوان اشعار، تهران، ۱۳۳۵
- تاریخ بلعمی، ابوعلی محمدبن محمد بلعمی (تصحیح) (به کوشش محمد پروین گنابادی)، ۱۳۴۱
- فردوسی‌نامه بهار، (به کوشش محمد گلبن)، ۱۳۴۵
- رساله در احوال محمدبن جریر طبری
- بهار و ادب فارسی
پانویس[ویرایش]
↑ «محمدتقی ملک الشعراء بهار - ویکی فقه». بازبینی‌شده در ۲۰۱۷-۱۱-۰۷.
↑ عظیمی، میلاد (۱۳۸۷). نقد و تحلیل و گزیده اشعار ملک ااشعرای بهار (من زبان وطن خویشم) از مجموعه در ترازوی نقد. تهران: سخن. صص. ۲۶..mw-parser-output cite.citationfont-style:inherit.mw-parser-output qquotes:"""""""'""'".mw-parser-output code.cs1-codecolor:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit.mw-parser-output .cs1-lock-free abackground:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png")no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration abackground:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png")no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0.mw-parser-output .cs1-lock-subscription abackground:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png")no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registrationcolor:#555.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration spanborder-bottom:1px dotted;cursor:help.mw-parser-output .cs1-hidden-errordisplay:none;font-size:100%.mw-parser-output .cs1-visible-errorfont-size:100%.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-formatfont-size:95%.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-leftpadding-left:0.2em.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-rightpadding-right:0.2em
↑ آرین پور، یحیی (۱۳۵۰). از صبا تا نیما. تهران: انتشارات فرانکلین. صص. ۱۲۳.
↑ «ملک الشعرا بهار malekolshoara Bahar». بازبینی‌شده در 2017-11-07.
↑ مشاهیر ادب معاصر ایران، گردآوری و پژوهش: علی میرانصاری، ج ۲، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ص ۳
↑ زندگینامه مشاهیر - محمدتقی بهار
↑ http://www.bahar-site.fr/baharKhanawada.htm
↑ مجله ی «پیام نو» ناشر افکار انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی بود.
↑ لنین بزرگ، ملک الشعرای بهار، استاد دانشگاه، نشریه پیام نو، ۱۳۲۴، برگ‌های ۱۴ و ۱۵
↑ فهرست آثار بهار
↑ گنجور- ملک الشعرای بهار- گزیده اشعار- مثنویات
منابع[ویرایش]
بهار، محمدتقی. تاریخ مختصر احزاب سیاسی. تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی، ۱۳۵۷. صص الف تا یج.
بهار، محمدتقی. تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی، ۱۳۵۱. صص الف تا یج.
بهار، محمدتقی. دیوان بهار. چاپ اول. تهران، ۱۳۶۸.
سپانلو، محمدعلی. بهار. چاپ اول. تهران: طرح نو، ۱۳۷۴.
مصاحب، غلامحسین (سرپرست). دائرةالمعارف فارسی. چاپ سوم. تهران: امیرکبیر، کتاب‌های جیبی، ۱۳۸۱. صص ۴۷۵ و ۴۷۶.
این مقاله شامل بخش‌هایی به قلم محمدتقی بهار (درگذشته در ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰) است. حقوق معنوی آن بخش‌ها برای محمدتقی بهار محفوظ است.
پیوند به‌بیرون[ویرایش]
 | مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به محمدتقی بهار در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ محمدتقی بهار موجود است. |
- وبگاه رسمی ملک الشعراء بهار
- آخرین روزهای محمدتقی بهار به روایت پسرش
- کتاب «تاریخ احزاب سیاسی ایران» نوشته ملک الشعراء بهار
- گزیده دیوان اشعار ملک الشعرای بهار در فرمت PDF
- آخوندِ میهن‌پرست . یادداشت انتقادی حامد داراب در سالروز تولد ۱۳۱ سالگی محمد تقی بهار. روزنامه همدلی
شخصیت‌های تأثیرگذار در انقلاب مشروطه | ||
|---|---|---|
قاجار
| ||
| شاهان قاجار | 
 | |
| شاهزاده‌ها و اطرافیان شاه قاجار و رجال سیاسی |
| |
| روشن‌فکرهای سیاسی |
| |
| روحانیون |
| |
| شاعران و نویسندگان |
| |
| افراد سرشناس از میان مردم |
| |
| افراد غیرایرانی |
| |
| زنان |
| |
حکومت دودمان پهلوی ایران | ||
|---|---|---|
| رضاشاه |
|  |
| محمدرضاشاه |
| |
| درباریان |
| |
| مقالات مرتبط |
| |
ردهها:
- اعضای فرهنگستان ایران
- اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی
- افراد انقلاب مشروطه
- اهالی مشهد
- پژوهشگران ادبیات اهل ایران
- تاریخنگاران اهل ایران
- تاریخنگاران اهل مشهد
- تاریخنگاران سده ۲۰ (میلادی)
- تذکره‌نویسان اهل ایران
- جستارنویسان اهل ایران
- خاندان ضرابی
- درگذشتگان ۱۳۳۰
- درگذشتگان ۱۹۵۱ (میلادی)
- روزنامه‌نگاران اهل ایران
- روزنامه‌نگاران اهل ایران در دوره قاجار
- روزنامه‌نگاران سیاسی اهل ایران
- زادگان ۱۲۶۵
- زادگان ۱۸۸۶ (میلادی)
- زادگان ۱۸۸۷ (میلادی)
- سیاستمداران اهل مشهد
- شاعران اهل مشهد
- شاعران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایران
- شاعران فارسی‌زبان سده ۱۴ (قمری)
- شاعران گرجی‌تبار ایران
- شاعران مرد اهل ایران
- فارسیزبانان
- مترجمان اهل ایران
- مدفونان در گورستان ظهیرالدوله
- مصححان اهل ایران
- مقالهنویسان سده ۲۰ (میلادی)
- نمایندگان بجنورد در مجلس شورای ملی
- نمایندگان دوره پانزدهم مجلس شورای ملی
- نمایندگان دوره پنجم مجلس شورای ملی
- نمایندگان دوره چهارم مجلس شورای ملی
- نمایندگان دوره سوم مجلس شورای ملی
- نمایندگان دوره ششم مجلس شورای ملی
- نمایندگان مجلس ایران
- نویسندگان سیاسی اهل ایران
- نویسندگان مرد اهل ایران
- وزیران ایران
(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"1.036","walltime":"1.246","ppvisitednodes":"value":13175,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":788739,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":125633,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":21,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":0,"limit":500,"unstrip-depth":"value":1,"limit":20,"unstrip-size":"value":10910,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":1,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 697.223 1 -total"," 52.14% 363.550 24 الگو:Navbox"," 28.34% 197.578 1 الگو:پانویس"," 23.31% 162.503 7 الگو:یادکرد/هسته"," 19.51% 136.004 10 الگو:Navbox_subgroups"," 17.82% 124.235 1 الگو:ادبیات_فارسی"," 17.01% 118.622 1 الگو:Navbox_with_collapsible_sections"," 15.05% 104.915 2 الگو:یادکرد_کتاب"," 14.01% 97.653 5 الگو:یادکرد"," 11.49% 80.134 2 الگو:یادکرد_وب"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.249","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":5158596,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1245","timestamp":"20190410114605","ttl":2592000,"transientcontent":false););"@context":"https://schema.org","@type":"Article","name":"u0645u062du0645u062fu062au0642u06cc u0628u0647u0627u0631","url":"https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%AA%D9%82%DB%8C_%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%B1","sameAs":"http://www.wikidata.org/entity/Q1393466","mainEntity":"http://www.wikidata.org/entity/Q1393466","author":"@type":"Organization","name":"u0645u0634u0627u0631u06a9u062au200cu06a9u0646u0646u062fu06afu0627u0646 u067eu0631u0648u0698u0647u0654 u0648u06ccu06a9u06ccu200cu0645u062fu06ccu0627","publisher":"@type":"Organization","name":"Wikimedia Foundation, Inc.","logo":"@type":"ImageObject","url":"https://www.wikimedia.org/static/images/wmf-hor-googpub.png","datePublished":"2004-03-28T06:54:13Z","dateModified":"2019-03-28T12:34:45Z","image":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7d/Mohammad-Taqi_Bahar-Original.jpg","headline":"u0634u0627u0639u0631 u0627u06ccu0631u0627u0646u06cc"(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgBackendResponseTime":134,"wgHostname":"mw1267"););
