سیمین بهبهانی محتویات زندگی شخصی[ویرایش] زندگی خانوادگی[ویرایش] نمونه شعر[ویرایش] زندگی حرفه‌ای[ویرایش] فعالیت‌های اجتماعی[ویرایش] بیماری و درگذشت[ویرایش] تشییع و خاکسپاری[ویرایش] کتاب‌شناسی[ویرایش] پانویس[ویرایش] منابع[ویرایش] پیوند به بیرون[ویرایش] منوی ناوبریهشتاد و پنج سالگی سیمین بهبهانیمراسم خاکسپاری سیمین بهبهانی، غزلسرای معاصر، برگزار شدسیمین بهبهانی، بانوی غزل ایران درگذشتSimin Behbahani, Outspoken Iranian Poet, Dies at 87خاکسپاری سیمین بهبهانی؛ آرامگاه خانوادگی به جای امامزاده طاهرخدیجه مقدم: شال سیمین، گشت ارشاد و بازداشتگاه وزراسیمین بهبهانی برنده جایزه انجمن بین‌المللی قلم مجارستان شد«KHALILI, Abbas – Encyclopaedia Iranica»«جایزه ادبی مجارستان به غزلسرای ایرانی رسید»«سیمین بهبهانی برنده جایزه انجمن بین‌المللی قلم مجارستان شد»پیام نوروزی اوباما: جوانان ایران، آینده را رقم خواهند زدوداع با سیمین بهبهانی در شبکه‌های اجتماعینسرین ستوده: وقتی وکیل سیمین بودمIran's last great poetیادبود «شیرزن ایران» در رسانه‌های معتبر جهانآسیه امینی: پشت سیمین به مردم گرم بودمنصوره شجاعی: کفش سیمین و نشست مجلس شورای اسلامی«در سحرگاه روز جهانی زن سیمین بهبهانی توسط نیروهای امنیتی ممنوع خروج شد»«جلوگیری از خروج سیمین بهبهانی از ایران»سیمین بانوی گرامی از میان ما رفت«سیمین بهبهانی درگذشت»«سیمین بهبهانی غزلسرای ایرانی درگذشت»«سیمین بهبهانی با شعر و موسیقی بدرقه شد»بی‌بی‌سی«شهرداری اجازه دفن سیمین بهبهانی را در امامزاده طاهر نمی‌دهد»«تلاش فرزندان سیمین بهبهانی برای اجرای وصیت دفن»«مراسم تشییع پیکر سیمین بهبهانی با نوی ادبیات کشورمان صبح جمعه از مقابل خانه‌اش برگزار می‌شود»«تشییع پیکر سیمین بهبهانی صبح فردااز مقابل تالار وحدت»«رئیس‌دانا: «کانون نویسندگان در مراسم تشییع سیمین بهبهانی شرکت نمی‌کند»»صدای آمریکا. استخراج از متن صوتی«روایت افشین علاء از خاکسپاری سیمین بهبهانی»«عده‌ای ورشکسته از جنازه و فکر سیمین سوءاستفاده کردند تا انقلاب را تحقیر کنند»«چرا سیمین برای عده‌ای مهم شد؟»سیمین بهبهانی: عشقی به قدرت مرگشاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت«نیمای غزل» به میهمانی خاک رفتروزنامهٔ شرق، شماره ۷۶۵، صفحه ۲۸، ۱۳۸۵روزنامهٔ همشهری، شماره ۲۴، ۱۳۸۲Iranicaزندگی‌نامه سیمین بهبهانیاز شعر این خانهفیلموو
کتیبه‌های فارسی باستانسنگ‌نبشته بیستونسنگ‌نبشته گنج‌نامهنقش رستمسنگ‌نبشته خشایارشا در ترکیهزندپازندیسن‌هاویسپردوندیدادهیربدستان و نیرنگستانیشت‌هاگاهاندین‌کردبندهشن هندیبندهشن بزرگگزیده‌های زادسْپَرَمنامه‌های منوچهردادِستان دینیگروایت‌های پهلوینامه تنسرشکند گمانیک ویچارپس دانشن کامگگُجَستَک اَبالیشزبور پهلویارداویراف‌نامهویرازگانزند وهمن یسنجاماسب‌نامهیادگار جاماسبیمنظومه بهرام ورجاوندشایست نشایستروایت امید اشوهشتانروایات آذرفرنبغ فرخزادانروایات فرنبغ سروشپرسشنیهامادگان هزار دادستانمینوی خرددانای مینوی خردیادگار بزرگ‌مهراندرزنامه آذرپاد مهراسپنداناندرز اوشنَر دانااندرز دانایان به مزدیسناناندرز خسرو قباداناندرز پوریوتکیشاناندرز دستوران به بهدیناناندرز بهزاد فرخ‌پیروزپنج خیم روحانیانداروی خرسندیخویشکاری ریدگاناندرز کنم به شما کودکانسودگر نسکانجیل زندهشاپورگانگنجینه زندگانرازانغول‌هانامه‌هازبور مانیکارنامه اردشیر بابکانیادگار زریرانخسرو و ریدگگزارش شطرنج شهرستان‌های ایرانشهرشگفتی و برجستگی سیستانماتیکان یوشت فریانماه فروردین روز خردادسورسخنفرهنگ پهلویفرهنگ اویم ایوکآیین‌نامه‌نویسیخودای‌نامگکتاب کاروندسنگ‌نوشته‌های دولتی در دوران ساسانیکعبه زرتشتسفال‌نوشته‌هاپوست‌نوشته‌هافلزنوشته‌هامهرهاسکه‌نوشته‌هادرخت آسوریخیم و خرد فرخ‌مردخردحنظله بادغیسیراتبه نیشابوریرودکیابن رومیابوحفص سغدیشهید بلخیمحمد پسر مخلد سگزیمحمد پسر وصیف سجزیمسعودی مروزیفیروز مشرقیبسام کردابوسلیک گرگانیآغاجی بخاراییابوسعید ابوالخیرابوالفتح بستیابوالفرج سگزیابوطاهر خسروانیرونقی بخاراییسپهری بخاراییبدیع بلخیبشار مرغزیابوالمؤید بلخیبُندار رازیبهرامی سرخسیبوالمثل بخاراییابواسحاق جویباریخبازی نیشابوریخجسته سرخسیخسروی سرخسیدقیقیرابعه بلخیابوالعباس ربنجنیابوشکور بلخیرودکیابوحفص سغدیشاکر جلابشهید بلخیعماره مروزیعنصری بلخیفردوسیمحمد عبده کاتبحکاک مرغزیمسعودی مروزیابوطیب مصعبیمعروفی بلخیابوزراعه معمریمعنوی بخارائیمنتصر سامانیمنجیک ترمذیمنطقی رازینصر بن منصورابوشعیب هرویطاهر چغانیکسایی مروزیعبدالله روزبه النکتییوسف عروضیابوالقاسم بشریاسینابوسعید ابوالخیرفخرالدین اسعد گرگانیخواجه عبدالله انصاریباباطاهرخیامدانشی طوسیمسعود سعد سلمانسناییاسدی طوسیعسجدیعنصری بلخیعیوقیکافرک غزنویغضائری رازیابوالفرج رونیفرخی سیستانیقطران تبریزیلبیبیمنوچهری دامغانیناصرخسروازرقی هرویعبدالله روزبه النکتیایرانشان بن ابی‌الخیرعثمان مختاریاثیر اخسیکتیادیب صابرمحمد معزیانوریعمعق بخاریخاقانیخیامابوالفرج رونیسراج قمریمسعود سعد سلمانسموری سجزیسناییسوزنی سمرقندیجمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانیقاضی هجیم آملیعبدالواسع جبلیعلی بن احمد سیفیظهیرالدین فاریابیاشرف غزنویفلکی شروانیقوامی رازیمهستی گنجویمولانا شاهین شیرازیعطار نیشابوریرشیدالدین وطواطنظامی گنجویبهاءالدین ولدعبدالقادر گیلانیعلی بن‌حامد کوفیعثمان مروندیابوالعلاء گنجه‌ایایرانشاه بن ابی‌الخیررشیدی سمرقندیشمس طبسیبدر جاجرمیکمال‌الدین اسماعیلافضل‌الدین کاشانیامیرخسرو دهلویاوحدالدین کرمانیمولویهمام تبریزیپوربهای جامیبهرام پژدوزرتشت بهرام پژدوسراج قمریسراج‌الدین سگزیسعدیسعدالدین نزاری قهستانیشمس قیس رازیشیخ محمود شبستریفخرالدین عراقیسیف فرغانیابن یمینعمید لویکیاوحدی مراغه‌ایمجد همگرمولانا ناصریعطار نیشابوریبوعلی قلندرکیکاووس رازینظامی گنجویسلطان ولدعلی بن‌حامد کوفیعثمان مروندیملک‌تاج‌الدین دهلویشهاب‌الدین بدایونیامیرحسن دهلویخواجه عبیدالدینحسن محمود کاتبشاهین شیرازیابواسحاق اطعمهفضل‌الله نعیمیامیرخسرو دهلویقاسم انوارمغربی تبریزیهمام تبریزیحافظحیدر شیرازیبرندق خجندیکمال خجندیرستم خوریانیشرف‌الدین رامیعبید زاکانیسلمان ساوجیامیر شاهیشیخ محمود شبستریسیف فرغانیابن یمینبدر چاچیابوعلی قلندرخواجوی کرمانیعماد فقیه کرمانیاوحدی مراغه‌ایعمادالدین نسیمینعمت‌الله ولیامیرحسن دهلویجهان‌ملک خاتونحمدالله مستوفیجام جونهحماد جمالیزین‌الدین واصفی هراتیلطف‌الله نیشابوریمیر سید علی همدانیعطار شیرازیابوالحسن علی‌الاعلیجلال طبیب شیرازیآذری طوسیمحمد محمد آملیابن حسامابواسحاق اطعمهقاسم انوارعصمت بخاریفخرالدین بخاریکمال‌الدین بناییمغربی تبریزیجامیهلالی جغتائیبرندق خجندیهاتفی خرجردیرستم خوریانیرضای سبزواریبساطی سمرقندیسکندر لودیامیر شاهیاهلی شیرازیبابا فغانی شیرازیعطار تونیعلی‌شیر نواییمحمد کاتبیمسیحی فوشنجیمکتبی شیرازیمحمد فضولینظام‌الدین محمود قاریمهری هرویکاتبی ترشیزینعمت‌الله ولیحسن‌شاه هرویاسیری لاهیجیقبولی هرویآصفی هروی هراتیزین‌الدین واصفی هراتیعبدالرحمن مشفقی بخاراییمهری هراتیلطف‌الله نیشابوریاهلی ترشیزیشهیدی قمیملا محمد نامیخیالی بخاریقاسم کاهینظام قاریشفائی اصفهانیوحشی بافقیکمال‌الدین بناییظهوری ترشیزیهلالی جغتائیهاتفی خرجردیفیضی دکنیجمالی دهلویعرفی شیرازیعلی‌شیر نواییمحتشم کاشانیمولانا همتی انگورانیاهلی شیرازیمکتبی شیرازیمیر رضی آرتیمانینظیری نیشابوریمحمد فضولیسحابی استرآبادیشانی تکلوبابا فغانی شیرازیآصفی هروی هراتیحیدر کلوچه‌پز هراتیسقای بخاراییمطربی سمرقندیدوستی بدخشیسیدای نسفیفطرت زردوز سمرقندیظهوری دکنیلسانی شیرازیشرف‌جهان قزوینیلحاف‌دوز همدانیفهمی استرآبادیاهلی ترشیزیشهیدی قمیشریف تبریزیصبوری تبریزینوعی خبوشانیثنایی مشهدیضمیری اصفهانیمسیح کاشیشکیبی اصفهانیملک قمیکفری تربتیانیسی شاملوشاه‌طاهر دکنی انجدانینصیبی گیلانیذهنی کشمیریسرخوش کشمیریولی دشت بیاضیغزالی مشهدیمیر رضی آرتیمانیطالب آملیشفائی اصفهانیشوکت بخاریظهوری ترشیزیسلیم تهرانیفیضی دکنیقاسم دیوانه مشهدیابوالفتح سگزیاحولی سیستانیاسیر شهرستانیمحمدسعید اشرف مازندرانیسلطان باهوملاشاه بدخشیجهان‌آرا بیگمحمزه غافل سیستانیزلالی خوانساریزیب‌النسابیدلسرمد کاشانیکلیم کاشانیندیم کشمیریشاپور تهرانیصائب تبریزیصوفی مازندرانیصیدی طهرانیباذل مشهدیقدسی مشهدینظیری نیشابوریمولانا همتی انگورانیمحسن فیض کاشانیسحابی استرآبادیفیاض لاهیجیشانی تکلومنیر لاهوریمجذوب تبریزیطرزی افشارکرام بخاراییسیدای نسفیحسین شهرت شیرازیعاقل خان رازی خوافیمطربی سمرقندینخلی بخاراییناظم هراتیسرافراز سمرقندیقانع نسفیفصیحی هروینجیب کاشانیرجبعلی واحد تبریزیناصر علی سرهندیمحسن فانیظفرخان احسنرضی دانش مشهدیسعیدا نقشبندی یزدیفوقی یزدیسنجر کاشانیصفی چرکسسالک قزوینیمحمد واعظ قزوینیغنی کشمیریرفیع مشهدیطغرای مشهدیوحید قزوینیذوقی اردستانیالهی اسدآبادیوحدت کاشانیمحمدسعید اشرف مازندرانیهاتف اصفهانیآزاد بلگرامیآذر بیگدلیعبدالرزاق دنبلیعبدالقادر بیدلفقیر دهلویوصال شیرازیفتحعلی‌خان صبای کاشانیحزین لاهیجیباذل مشهدیقصاب کاشانیصباحی بیدگلیمشتاق اصفهانیطبیب اصفهانیغنیمت پنجابیحشمت بدخشانیکرام بخاراییسپندی سمرقندیطغرل احراریحسین شهرت شیرازیعاقل خان رازی خوافیاملای بخاراییغیاثی بدخشینقیب‌خان طغرل احراریشمس‌الدین شاهینواله داغستانیظفرخان جوهریصادق منشی بخاراییمخلص کاشانیمحسن تأثیر تبریزینجیب کاشانیواله اصفهانیمحیط قمینجات اصفهانیعالی شیرازیشیوکرام تقویقانع تتویآفرین لاهوریواقف لاهوریمحمداسماعیل دارااکسیر اصفهانیحیرت لاهوریخالص اصفهانیصفای اصفهانینشاط اصفهانیفروغی بسطامییغمای جندقیفایز دشتیغالب دهلویفقیر شیرازیقاآنی شیرازیوصال شیرازیوقار شیرازیمحمودخان صباطاهره قرةالعینفتحعلی‌خان صبای کاشانینادرهبیدل کرمانشاهیعبرت نایینیعبدالرزاق دنبلینقیب‌خان طغرل احراریشمس‌الدین شاهینظفرخان جوهریتاش‌خواجه اسیریصادق منشی بخاراییسلطان خواجه اداء سمرقندیجیحون یزدیواله اصفهانیمحیط قمیمفتون بردخونیعمان سامانینواب‌الله دادخان صوفیعارف قزوینیمیرزاده عشقیمحمد فرخی یزدیمحمدتقی بهارارسلان پوریاپرویز ناتل خانلرینادر نادرپورفریدون مشیریسیمین بهبهانیهوشنگ ابتهاجپروین اعتصامیحسین منزویایرج میرزاسیاوش کسراییمحمدحسین شهریارمحمدرضا عبدالملکیانفریدون توللیگلچین گیلانیعبرت نایینیکریم امیری فیروزکوهیمظاهر مصفاژولیده نیشابوریعبدالحسین جلالیانمحمدعلی ریاضی یزدیعماد خراسانیسلمان هراتیسپیده کاشانیحمید سبزواریسید حسن حسینیمحمدرضا آقاسیمحمدعلی معلم دامغانیمهدی اخوان ثالثمنوچهر آتشیفروغ فرخزادنصرت رحمانیسهراب سپهریمحمدرضا شفیعی کدکنیمنوچهر شیبانیاسماعیل شاهرودیم. آزاداسماعیل خوییمحمد زهریمحمد مختاریطاهره صفارزادهنیما یوشیجضیاء موحدسعید سلطان‌پورمنصور اوجیبیژن جلالیتندرکیاهوشنگ ایرانیاحمد شاملونازنین نظام شهیدیاحمدرضا احمدیمحمدرضا اصلانیبیژن الهیهوشنگ ایرانیبهرام اردبیلیمحمدعلی سپانلوعظیم خلیلیجواد مجابییدالله رؤیاییهوشنگ چالنگیشاپور بنیادبیژن الهیبهرام اردبیلیپرویز اسلام‌پورمحمدرضا اصلانیسیروس آتابایهوشنگ چالنگیسیدعلی صالحیفرامرز سلیمانیهرمز علی‌پورقیصر امین‌پوررضا براهنیعلی باباچاهیشاپور بنیادسیدعلی صالحیبیژن کلکیشیوا ارسطوییمفتون امینیبهزاد زرین‌پورعلی عبدالرضاییگراناز موسوینادیا انجمنواصف باختریخلیل‌الله خلیلیمسعود نوابیمحمدکاظم کاظمیفضل‌الله قدسیابوطالب مظفریسعادت ملوک‌تاشفدایی هرویمخفی بدخشیعبدالکریم تمناصوفی عشقرینادیه فضلمحجوبه هرویندیم کابلیصدرالدین عینیفرزانه خجندیاسکندر ختلانیابوالقاسم لاهوتیگلرخسار صفی‌اوالایق شیرعلیپیرو سلیمانیمیرزا تورسون‌زادهمیرزا عبدالواحد مُنظِمصدرِ ضیاساتِم اُلُغ‌زادهبازار صابرمحمدجان شکوری بخاراییجلال اکرامیعبید رجبمحمدعلی عجمیصفیه گلرخسارمردخای بهایفزلفیه عطاییمؤمن قناعتعسکر حکیمعنایت حاجی‌یواعبدوملک بهاریمجیب مهردادگل‌نظر کلدیتیمور ذوالفقارفعاشور صفردارا نجاتاحمدجان رحمت‌زادجوره هاشمیخواجه (شاعر)اسد گلزادهشهزاده نظرووااقبال لاهوریحفیظ جالندهریعلی‌محمد افغانیغزاله علیزادهبزرگ علویرضا امیرخانیمهشید امیرشاهیرضا براهنیسیمین دانشورمحمود دولت‌آبادیعلی‌اشرف درویشیانرضا قاسمیهوشنگ گلشیریابوتراب خسرویاحمد محمودشهریار مندنی‌پورعباس معروفیایرج پزشک‌زادعبدوملک بهاریتیمور ذوالفقارفجلال آل‌احمدشمیم بهارصادق چوبکسیمین دانشورنادر ابراهیمیابراهیم گلستانهوشنگ گلشیریصادق هدایتمحمدعلی جمال‌زادهابوتراب خسرویمصطفی مستورجعفر مدرس صادقیهوشنگ مرادی کرمانیعلی‌اشرف درویشیانبیژن نجدیشهرنوش پارسی‌پورغلامحسین ساعدیبهرام صادقیگلی ترقیمیرزا فتحعلی آخوندزادهارسلان پوریابهرام بیضاییبیژن مفیدغلامحسین ساعدیهنگامه مفیدعباس نعلبندیاناکبر رادیپری صابریمحمود استادمحمدمیرزاده عشقیمحسن یلفانیحمید امجدمحمد چرمشیرمحمد یعقوبینغمه ثمینیمحمد عثمان‌افرضا صابریرضا قاسمیحسین پاکدلحسین پناهیمحمد رحمانیانمحمد رضایی‌رادجلال تهرانیامیررضا کوهستانیابراهیم حاتمی‌کیامسعود کیمیاییاصغر فرهادیرخشان بنی‌اعتمادبهرام بیضاییکامبوزیا پرتویداریوش مهرجوییابراهیم گلستانعلی حاتمیمجید مجیدیپیمان قاسم‌خانیناصر تقواییشادمهر راستیناصغر عبداللهیکیومرث پوراحمدعباس کیارستمیعلی‌اکبر دهخدا
اعضای کانون نویسندگان ایراناهالی تهرانترانه‌سرایان زن اهل ایرانخاک‌سپاری‌ها در بهشت زهراخاندان خلیلی تهرانیدرگذشتگان ۱۳۹۳درگذشتگان ۲۰۱۴ (میلادی)زادگان ۱۳۰۶زادگان ۱۹۲۷ (میلادی)شاعران زن اهل ایرانشاعران زن فارسی‌زبانشاعران فارسی‌زبانفعالان حقوق زنان اهل ایرانفعالان دموکراسی در ایراننویسندگان زن اهل ایران
تهرانتهرانکانون نویسندگان ایرانآزادی بیانغزلفارسینیمایعباس خلیلیمیرزا حسین خلیلی تهرانینجففارسیعربیشاهنامه فردوسیفخرعظما ارغونمحمد خان امیرتومانهدایت الله خان فومنیفقهنثرفرانسهسوئیسیانجمن نسوان وطن‌خواهابوالحسن تهامی نژادسیمین دانشورداریوش اقبالیآبتین پوریاهرگز نخواب کورشسورنا آرامجشن‌های دوهزار و پانصد سالهمن و توهادی خرسندیقلم چرخید و فرمان را گرفتندزنی را می‌شناسم منفریبا شش بلوکیژولیده نیشابوریمرتضی کیوان هاشمینقد دینما امت بیچاره و دربند نمازیمشادی صندوقینسرین بهجتیفضای مجازیدل من حوصله کن دادزدن ممنوع استضربه خوردیم و شکستیم و نگفتیم چراسید محمدرضا اسلامیمحمدرضا نظریچه رفتن‌ها که می‌ارزد به بودن‌های پوشالیمحمد لالویشورای شعر و موسیقیهوشنگ ابتهاجنادر نادرپوریدالله رؤیاییبیژن جلالیفریدون مشیریکانون نویسندگان ایرانسازمان جهانی حقوق بشربرلینکارل فون اوسی یتسکیجایزه لیلیان هیلمن / داشیل هامتدیدبان حقوق بشرجایزهٔ بیتایانوش پانونیوشانجمن قلم مجارستانپچمجارستانفرزانه میلانیزبان انگلیسیداریوش اقبالیباراک اوباماایالات متحده آمریکانوروز ۱۳۹۰قتل‌عام زندانیان سیاسیجنبش زنان ایرانپارک دانشجوقوه قضائیهنسرین ستودهندا آقاسلطانلایحه حمایت از خانوادهمجلس شورای اسلامیروز جهانی زنپاریسکتابخانه صدیقه دولت‌آبادیمحمود دولت‌آبادیجواد مجابیمحمد رضا شجریانشهرام ناظریهمایون شجریانصدیق تعریفابوالحسن تهامی‌نژادشهرام ناظریهمایون شجریانفریبرز رئیس‌داناامامزاده طاهرکانون نویسندگان ایرانمحمد مختاریاحمد شاملوتالار وحدتبهشت زهرای تهرانفریبرز رئیس داناکانون نویسندگان ایرانسید علی صالحیمحمد علی سپانلوخبرگزاری فارسعلی‌رضا قزوهحامد داراب
سیمین بهبهانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سیمین بـِهْبَهانی | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
| نام اصلی | سیمین خلیلی[۱] | |||||
| زمینهٔ کاری | غزل‌سرا | |||||
| زادروز | ۲۸ تیر ۱۳۰۶ تهران | |||||
| پدر و مادر | عباس خلیلی فخرعظمی ارغون | |||||
| مرگ | ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ (۸۷ سال) | |||||
| ملیت | ایرانی | |||||
| محل زندگی | تهران | |||||
| جایگاه خاکسپاری | گورستان بهشت زهرا[۲] آرامگاه شماره ۷۲ | |||||
| لقب | «بانوی غزل»[۳] «نیمای غزل»[۴] «شاعر ملی»[۵] «شیرزن ایران»[۶] | |||||
| بنیانگذار | از مؤسسان کانون نویسندگان ایران. | |||||
| پیشه | نویسنده و شاعر | |||||
| سال‌های نویسندگی | ۱۳۱۸ تا ۱۳۹۳ | |||||
| همسر(ها) | حسن بهبهانیمنوچهر کوشیار | |||||
| فرزندان | علی[۷] حسین[۸] امید (دختر) | |||||
| دلیل سرشناسی | شاعر، غزل‌سرا و فعال حقوق بشر و جنبش زنان. | |||||
| اثرپذیرفته از | نیما یوشیج | |||||
| ||||||
سیمین خلیلی معروف به سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ تهران - درگذشتهٔ ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ تهران)، نویسنده و غزلسرای معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند.[۶] شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی همچون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند.[۶] او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.[۱۰][۱۱]
محتویات
۱ زندگی شخصی
۲ زندگی خانوادگی
۳ نمونه شعر
۳.۱ دوباره می سازمت وطن
۳.۲ جعلیات[نیازمند منبع]
۴ زندگی حرفه‌ای
۵ فعالیت‌های اجتماعی
۶ بیماری و درگذشت
۷ تشییع و خاکسپاری
۷.۱ تحریم مراسم توسط برخی اعضای کانون نویسندگان
۷.۲ حواشی
۸ کتاب‌شناسی
۹ پانویس
۱۰ منابع
۱۱ پیوند به بیرون
زندگی شخصی[ویرایش]
سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی در بیست و هشتم تیر ۱۳۰۶ خورشیدی برابر با ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۷ میلادی در تهران به دنیا آمده بود. وی فرزند عباس خلیلی[۱۲] (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) بود. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌گفت و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمان‌های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.
مادر او فخرعظما ارغون (۱۳۱۶ ه.ق - ۱۳۴۵ ه. ش) دختر مرتضی قلی ارغون (مکرم السلطان خلعتبری) از بطن قمر خانم عظمت السلطنه (فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی) بود. فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت. او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن‌خواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می‌کرد.
پدر و مادر سیمین که در سال ۱۳۰۳ ازدواج کرده بودند، در سال ۱۳۰۹ از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری (مدیر روزنامه آینده ایران) ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.
نشسته از چپ (ردیف اول): سیمین بهبهانی، مهدی اخوان ثالث، ابوالحسن نجفی، محمدعلی سپانلو و شهرزاد سپانلو؛ ایستاده: اسماعیل نوری علا؛ نشسته از چپ (ردیف دوم): نعمت آزرم، حسن پستا، محمود مشرف آزاد تهرانی، ۱۳۵۹
زندگی خانوادگی[ویرایش]
سیمین بهبهانی در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود شناخته شد.
وی از این ازدواج دو پسر با نام‌های علی و حسین، و یک دختر به نام امید دارد. ابوالحسن تهامی نژاد دوبلور و صداپیشهٔ ایرانی، داماد اوست.
سیمین بهبهانی در سال ۱۳۴۹ از حسن بهبهانی جدا شد و در همان سال با منوچهر کوشیار که در دوران دانشجویی با او آشنا شده‌بود، ازدواج کرد. منوچهر کوشیار تیرماه ۱۳۶۳ در اثر عارضهٔ قلبی درگذشت.
نمونه شعر[ویرایش]
دوباره می سازمت وطن[ویرایش]
| دوباره می سازمت، وطن! | اگرچه با خشت جان خویش | |
| ستون به سقف تو می‌زنم | اگرچه با استخوان خویش | |
| دوباره می‌بویم از تو گل | به میل نسل جوان تو | |
| دوباره می‌شویم از تو خون | به سیل اشک روان خویش | |
| دوباره یک روزِ روشنا | سیاهی از خانه می‌رود | |
| به شعر خود رنگ می‌زنم | زِ آبی یِ آسمان خویش | |
| اگرچه صدساله مرده‌ام | به گور خود خواهم ایستاد | |
| که بردَرَم قلب اهرمن | زِ نعرهٔ آن چنان خویش | |
| کسی که «عظم رمیم» را | دوباره انشا کند به لطف | |
| چو کوه، می بخشدم شکوه | به عرصهٔ امتحان خویش | |
| گرچه پیرم، ولی هنوز | مجال تعلیم اگر بُوَد | |
| جوانی آغاز می‌کنم | کنار نوباوگان خویش | |
| حدیث «حُبُّ الوَطَن» ز شوق | بدان روِش ساز می‌کنم | |
| که جان شود هر کلام دل | چو برگشایم دهان خویش | |
| هنوز در سینه آتشی | به جاست کز تاب شعله اش | |
| گمان ندارم به کاهشی | زِ گرمی یِ دودمان خویش | |
| دوباره می‌بخشی ام توان | اگر چه شعرم به خون نشست | |
| دوباره می سازمت به جان | اگر چه بیش از توان خویش |
این شعر از مشهورین غزل‌های سیمین بهبهانی ست. بهبهانی این شعر را اسفند سال ۱۳۶۰ سرود و به بانوی قصهٔ فارسی، سیمین دانشور پیشکش کرد. این غزل در دفتر «دشت ارژن» سیمین بهبهانی به چاپ رسیده‌است.
در سال ۱۳۸۲ داریوش اقبالی ابیاتی از این شعر را به آواز خواند که اثری بسیار موفق شد.
- یک متر هفتاد صدم
| یک متر هفتاد صَدُم افراشت قامت سخنم | یک متر و هفتاد صدم از شعر این خانه منم | |
| یک متر و هفتاد صدم پاکیزگی ساده دلی | جان دل آرای غزل جسم شکیبایی زنم | |
| زشت است اگر سیرت من خود را در آن می نگری | هیها که سنگم نزنی آینه ام می شکنم | |
| از جای برخیزم اگر پر سایه ام بیدبنم | بر خاک بشینم اگر فرش ظریفم چمنم | |
| یک مغز و صد بیم عصص فکر است در چارقدم | یک قلب و صد شور هوس شعر است در پیرهنم | |
| بر ریشه ام تیشه مزن! حیف است افتادن من | در خشکساران شما سَروم، بلوطم، چمنم | |
| ای جملگی دشمن من! جز حق چه گفتم به سخن؟ | پاداش دشنام شما آهی به نفرین نزنم | |
| انگار من زادمتان کژتاب بدخوی و رمان | دست از شما گر بکشم مهر از شما بر نکنم | |
| انگار من زادمتان ماری که نیشم بزند | من جز مدارا چه کنم با پاره جان تنم | |
| هفتاد سال این گُل جا ماندم که از کف نرود | یک متر هفتاد صدم :گورم به خاک وطنم |
جعلیات[نیازمند منبع][ویرایش]
اشعار جعلی بسیار زیادی به سیمین بهبهانی نسبت داده شده‌است.
از جملهٔ آن‌ها شعری ست با عنوان «به تو چه» که این گونه آغاز می‌شود:
من اگر کافر و بی‌دین و خرابم؛ به تو چه؟
من اگر مست می و شرب و شرابم؛ به توچه؟
شاعر این شعر، آبتین پوریا نام دارد در حالی که به‌طور گسترده در اینترنت به بهبهانی نسبت داده شده‌است.
شعر معروف دیگری با عنوان هرگز نخواب کورش نیز به نام سیمین بهبهانی منتشر شده بود که با تکذیب رو به رو شد و بعدها مشخص گردید که شاعر واقعی آن سورنا آرام نام دارد. این شعر در مستند جشن‌های دوهزار و پانصد ساله شبکه من و تو به بهبهانی نسبت داده شده بود که صفحهٔ فیس بوک این شاعر، آن را «دروغ شاخدار» و «باعث تاسف» دانست.
همچنین برخی از اشعار هادی خرسندی مانند شعر معروف قلم چرخید و فرمان را گرفتند به اشتباه به نام سیمین بهبهانی دست به دست می‌شد که اعتراض این شاعر را برانگیخت.
سیمین بهبهانی با انتشار دستخطی ضمن ابراز نگرانی از انتشار اشعار نادرست به نام خود، خواهش کرد که با نشر چنین اشتباهاتی «بر گناه وی نیفزایند.»
وی همچنین گفت که اغلب اشعارش بدون امضا قابل تشخیص‌اند.
صفحهٔ فیس بوک سیمین بهبهانی نیز در سال ۲۰۱۳ از انتشار اشعار اشتباه و نادرست به نام وی انتقاد کرد و خبر داد که ایشان از انتشار این اشعار به نام خود «عمیقاً ناراحتند.»
از جملهٔ دیگر اشعاری که «به اشتباه» به نام بهبهانی منتشر شده‌اند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. زنی را می‌شناسم من که از فریبا شش بلوکی است.
۲. «قصه این جاست که شب بود و هوا ریخت به هم». این شعر از سیمین بهبهانی «نیست».
۳. «خنده باید زد به ریش روزگار…» که شاعر واقعی آن محمود مسعودی نام دارد.
۴. شعری با عنوان «من از عقرب نمی‌ترسم ولی از نیش می‌ترسم». شاعر این شعر ژولیده نیشابوری است که به اشتباه به سیمین بهبهانی نسبت داده می‌شود.
۵. همچنین می‌توان به شعر مشابهی اشاره کرد با سرآغاز «من از شب‌های تاریک بدون ماه می‌ترسم» که از مرتضی کیوان هاشمی ست و در مراسم ترحیم سیمین بهبهانی به اشتباه توسط خطیب مسجد جامع شهرک غرب به نام او خوانده شد.
۶. بعضی کاربران مجازی در تلاشند اشعاری که به نقد دین می‌پردازند را به نام سیمین بهبهانی گسترش دهند. از آن جمله می‌توان به شعری با آغاز ما امت بیچاره و دربند نمازیم اشاره کرد. این شعر از بهبهانی نیست!
۷. بعضی اشعار و نوشته‌های شادی صندوقی و نسرین بهجتی در فضای مجازی به اشتباه به سیمین بهبهانی نسبت داده می‌شوند. از آن جمله شعرهایی با مطلع دل من حوصله کن دادزدن ممنوع است یا ضربه خوردیم و شکستیم و نگفتیم چرا که این دو شعر از شادی صندوقی هستند.
۸. شعری با عنوان (شدم گمراه و سرگردان، میان این همه ادیان…). این شعر از دکتر سید محمدرضا اسلامی است که به اشتباه به سیمین بهبهانی منسوب شده‌است.
۹. شعری با مطلع (شرابی خوردم از دست عزیز رفته از دستی…)
به ساز من که می‌رقصی قیامت می‌کنی، به به
بنازم دلبری‌هایت، قلم، الحق که تردستی!
این شعر از محمدرضا نظری (لادون پرند) است که به نام سیمین بهبهانی جعل شده‌است.
۱۰. شعر چه رفتن‌ها که می‌ارزد به بودن‌های پوشالی
شاعر این شعر محمد لالوی است و به اشتباه به سیمین بهبهانی نسبت داده می‌شود.
زندگی حرفه‌ای[ویرایش]
سیمین بهبهانی
او سال‌ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد. سیمین بهبهانی سی سال-از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۶۰- تنها به تدریس اشتغال داشت و شغلی مرتبط با رشتهٔ حقوق را قبول نکرد.
در ۱۳۴۸ به عضویت شورای شعر و موسیقی درآمد. سیمین بهبهانی، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رؤیایی، بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می‌کردند. در سال ۱۳۵۷ عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت.
سیمین بهبهانی پیش از انقلاب برای رادیو ترانه هم می‌سرود و خوانندگانی چون شجریان، الهه، گلپایگانی، داریوش، ایرج، عارف، سپیده، کورس سرهنگ زاده، رامش، عهدیه، سیما بینا، پوران، دلکش و مرضیه… سروده‌های وی را خوانده‌اند. سیمین بهبهانی مدتی هم عضو شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران بود.
در ۱۳۷۸ سازمان جهانی حقوق بشر در برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی را به سیمین بهبهانی اهدا کرد. در همین سال نیز جایزه لیلیان هیلمن / داشیل هامت را سازمان دیدبان حقوق بشر به وی اعطا کرد.
در سال ۲۰۰۸ نخستین دورهٔ جایزهٔ بیتا برگزار و جایزه به سیمین بهبهانی اهدا شد.
در هفتم شهریور سال ۱۳۹۲ (۲۹ اوت ۲۰۱۳) جایزه یانوش پانونیوش (Janus Pannonius) از سوی انجمن قلم مجارستان، در شهر پچ کشور مجارستان با حضور سیمین به وی اهدا شد. این جایزه شامل تندیس و پنجاه هزار پوند بود.[۱۳]
در این مراسم، فرزانه میلانی مترجم آثار سیمین به زبان انگلیسی نیز حضور یافت.[۱۴]
سیمین شعر معروف «دوباره می‌سازمت وطن» را در سال ۱۳۵۹ سرود. این ترانه توسط داریوش اقبالی خواننده ایرانی اجرا شد.
باراک اوباما رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در پیامی تلویزیونی به ایرانیان به مناسبت فرارسیدن نوروز ۱۳۹۰، ترجمه‌ای انگلیسی از غزل دوباره می‌سازمت وطن سیمین بهبهانی را خواند.[۱۵]
فعالیت‌های اجتماعی[ویرایش]
سیمین بهبهانی در سال ۱۳۶۷ و در بحبوحه قتل‌عام زندانیان سیاسی شعری سرود تحت عنوان ای مادران.[۱۶]
سیمین بهبهانی در تجمع اعتراضی جنبش زنان ایران در پارک دانشجو مورد حمله مأموران نیروی انتظامی قرار گرفت. وی از مأموری که او را مورد ضرب و شتم قرار داده‌بود، به قوه قضائیه شکایت کرد اما در نهایت به گفته نسرین ستوده، وکیل سیمین بهبهانی «پرونده بسته شد».[۱۷]
«نه مرده‌ای، نه می‌میری
همیشه زنده می‌مانی، حیات جاودان داری
ندای خلق ایرانی.»
سیمین بهبهانی در وصف ندا آقاسلطان.[۱۸][۱۹]
سیمین بهبهانی در تاریخ ۱۰ شهریور ۱۳۸۷، در اعتراض به «لایحه حمایت از خانواده» به‌همراه جمعی از فعالان حقوق زنان در مجلس شورای اسلامی حضور یافت و خطاب به نماینده‌ای گفت: «آقا جان من به شما رای ندادم، چون اصلاً مجلس شما را قبول ندارم، اما آمده‌ام این‌جا به شما بگویم که به مردمی که به‌تان رای داده‌اند، خیانت نکنید و اجازه ندهید مجلس لایحه‌ای را تصویب کند که به ضد زنان ایران است».[۲۰][۲۱]
بهبهانی، در روز ۱۷ اسفند ۱۳۸۸، هنگامی که قرار بود برای انجام معالجات پزشکی و سخنرانی در روز جهانی زن به پاریس برود، با ممانعت مأموران امنیتی روبرو شد. مأموران با توقیف گذرنامه‌اش در فرودگاه، به او اعلام کردند که «ممنوع‌الخروج است».[۲۲][۲۳]
وی تا هنگام مرگ ریاست افتخاری هیئت امنای کتابخانه صدیقه دولت‌آبادی را برعهده داشت.[۲۴]
بیماری و درگذشت[ویرایش]
سیمین بهبهانی که به علت مشکلات تنفسی و قلبی در بیمارستان پارس تهران بستری بود، از پانزدهم مرداد در کما به سر می‌برد و سرانجام ساعت یک بامداد روز سه شنبه، ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ خورشیدی برابر با ۱۹ اوت ۲۰۱۴ میلادی، در سن ۸۷ سالگی درگذشت.[۲۵][۲۶] پیکر او با حضور مردم و ادیبان و هنرمندان از مقابل تالار وحدت تشییع شد و در بهشت زهرا در مقبره خانوادگی و کنار پدرش به خاک سپرده شد.
تشییع و خاکسپاری[ویرایش]
صبح جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۳ در مراسم تشییع و خاکسپاری سیمین بهبهانی جمعیت بزرگی از دوستداران و طرفدارانش به تالار وحدت آمده بودند. در این مراسم شخصیت‌های شناخته شده‌ای همچون محمود دولت‌آبادی، جواد مجابی، محمد رضا شجریان، شهرام ناظری، همایون شجریان، صدیق تعریف، ابوالحسن تهامی‌نژاد (دوبلور و داماد سیمین بهبهانی) و علی بهبهانی پشت تریبون رفتند و دربارهٔ او سخنانی گفتند. شهرام ناظری غزل «دوباره می سازمت وطن» و همایون شجریان غزل «رفت آن سوار کولی» سیمین بهبهانی را به آواز خواندند. در این مراسم حاضران بارها سرودهای «مرغ سحر» «مرا ببوس» را با هم خواندند و در برخی مواقع با صدای دست، شعار «سیمین بهبهانی در دل ما می‌مانی» و «سیمین بهبهانی هویت ایرانی» را سر دادند.[۲۷]
پیکر سیمین بهبهانی سرانجام در آرامگاه شمارهٔ ۷۲ بهشت زهرا (آرامگاه خاندان پدرش) به خاک سپرده شد.
تحریم مراسم توسط برخی اعضای کانون نویسندگان[ویرایش]
به ادعای داماد خانم بهبهانی، او در وصیتش گفته بود مرا یا در امامزاده طاهر کنار شوهر و نوه‌ام یا در آرامگاه خانوادگی کنار گور پدرم در بهشت زهرا به خاک بسپارید و فرزندانش گزینه دوم را انتخاب کردند.[۲۸]
اما بنا بر ادعای فریبرز رئیس‌دانا پس از مرگ سیمین بهبهانی در بامداد روز سه شنبه، فرزندان او برای انجام وصیتش که دفن شدن در کنار همسر و نوه اش در گورستان امامزاده طاهر بود تلاش فراوان کردند. اما اجازه دفن سیمین بهبهانی در این مکان که برخی اعضای کانون نویسندگان ایران همچون محمد مختاری و احمد شاملو نیز در آن آرمیده بودند به وسیله شهرداری کرج و دولت داده نشد.[۲۹][۳۰] تلاش‌ها برای اجرای وصیت سیمین بهبهانی باعث شد تا پیکر او سه روز در بیمارستان بماند و روز جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۳ از مقابل تالار وحدت تشییع و در بهشت زهرای تهران دفن شود در حالی که پسر او قبلاً به خبرگزاری‌ها گفته بود سیمین بهبهانی از مقابل درب خانه‌اش تشییع خواهد شد.[۳۱][۳۲]
با یادداشتی که فریبرز رئیس دانا با ادعای انعکاس نظر کانون نویسندگان ایران در صفحه فیسبوک خود منتشر کرد، اعضای کانون مراسم تشییع سیمین بهبهانی را تحریم کردند.[۳۳] خبر تشییع پیکر سیمین بهبهانی از تالار وحدت باعث شد که تعدادی از شاعران سرشناس عضو کانون نویسندگان همچون سید علی صالحی و محمد علی سپانلو در مراسم تشییع و خاکسپاری شرکت نکنند. رئیس دانا در جایی از نوشته خود مدعی شده بود: «سخنرانان در مراسم تشییع سیمین بهبهانی تعیین شده‌اند و از کانون نویسندگان کسی اجازه سخنرانی در این مراسم را ندارد.» او همچنین افزوده بود: «من و تقریباً همه دوستان کانون به انتخاب خودشان با تو از همین‌جا بدرود می‌گوییم و به احترام نام بلندت که خاتون غزل آزادی و از سرداران کانون نویسندگان ایران بودی در مراسم فردا و هیچ‌یک از مراسم تحمیلی ریاکارانه از این دست شرکت نخواهیم کرد.».[۳۳]
رئیس دانا در مصاحبه بعد خود گفت که در این مورد نظر شخصی خود را گفته و نماینده نظر کانون نبوده‌است. او افزود که می‌دانم که تصمیم نهایی در این مورد با خانواده محترم ایشان است اما قرار محل تشییع و تدفین بدون مشورت با اعضای کانون گذاشته شده و آگهی گردیده‌است.[۳۴]
حواشی[ویرایش]
پس از نشر خبرهایی دربارهٔ حواشی مراسم خاکسپاری سیمین بهبهانی، برخی حاضران در آن مراسم طی روایت‌هایی نوشتند که در مراسم او «آداب اسلامی رعایت شده‌است».[۳۵][منبع نامعتبر؟][مشکوک ]خبرگزاری فارس با چاپ یادداشتی از علی‌رضا قزوه نوشت: «عده‌ای ورشکسته از جنازه و فکر سیمین سوءاستفاده کردند تا انقلاب را تحقیر کنند» او در جایی از این یادداشت آورده بود: «نمونه‌اش را هنگام تلقین خواندن بر جنازه سیمین دیدیم. عده‌ای همچنان به جای صلوات و دعا، سوت می‌زدند.[۳۶]
حامد داراب شاعر، نمایشنامه‌نویس و از شاگردان نزدیک سیمین بهبهانی در پاسخ به این حواشی در حاشیه مراسم ختم بهبهانی درباره اینکه چرا بهبهانی برای عده‌ای مهم شد گفت: «برای بنده جای تعجب است که چگونه مراسم تدفین و تشییع بانو بهبهانی برای این جمع مهم شده است حال آنکه، قبل از آن وضعیت زیستی و ناراحتی‌های بانو از برخی محرومیت‌ها و محدودیت‌ها، برایشان اهمیت نداشته؟» [۳۷]
کتاب‌شناسی[ویرایش]
سه‌تار شکسته (۱۳۳۰/۱۹۵۱)
جای پا (۱۳۳۵/۱۹۵۴)
چلچراغ (۱۳۳۶/۱۹۵۵)
مرمر (۱۳۴۱/۱۹۶۱)
رستاخیز (۱۳۵۲/۱۹۷۱)
خطی ز سرعت و از آتش (۱۳۶۰/۱۹۸۰)
دشت ارژن (۱۳۶۲/۱۹۸۳)
گزینه اشعار (۱۳۶۷)
دربارهٔ هنر و ادبیات (۱۳۶۸)
آن مرد، مرد همراهم (۱۳۶۹)
کاغذین‌جامه (۱۳۷۱/۱۹۹۲)
کولی و نامه و عشق (۱۳۷۳)
عاشق‌تر از همیشه بخوان (۱۳۷۳)
شاعران امروز فرانسه (۱۳۷۳) [ترجمه فارسی از اثر پیر دوبوادفر، چاپ دوم :۱۳۸۲]
با قلب خود چه خریدم؟ (۱۳۷۵/۱۹۹۶)
یک دریچه آزادی (۱۳۷۴/۱۹۹۵)
مجموعه اشعار (۲۰۰۳)
یکی مثلاً این که (۲۰۰۵)
با مادرم هم‌راه ـ زندگی‌نامه خود نوشت[۳۸] (۱۳۹۰)
شعر زمان ما (۱۳۹۱)- مجموعه اشعار سیمین بهبهانی (۱۳۹۱)
پانویس[ویرایش]
↑ هشتاد و پنج سالگی سیمین بهبهانی، بی‌بی‌سی فارسی
↑ ۲٫۰۲٫۱ مراسم خاکسپاری سیمین بهبهانی، غزلسرای معاصر، برگزار شد، بی‌بی‌سی فارسی
↑ سیمین بهبهانی، بانوی غزل ایران درگذشت، بی‌بی‌سی فارسی
↑ لقبی که علی‌محمد حق‌شناس، به سیمین بهبهانی داده بود.
↑ مجید نفیسی، احمد شاملو و سیمین بهبهانی را «شاعران ملی معاصر» خوانده بود.
↑ ۶٫۰۶٫۱۶٫۲ Simin Behbahani, Outspoken Iranian Poet, Dies at 87, The New York Times
↑ خاکسپاری سیمین بهبهانی؛ آرامگاه خانوادگی به جای امامزاده طاهر، دویچه وله فارسی
↑ خدیجه مقدم: شال سیمین، گشت ارشاد و بازداشتگاه وزرا، ایران‌وایر
↑ سیمین بهبهانی برنده جایزه انجمن بین‌المللی قلم مجارستان شد، بی‌بی‌سی فارسی
↑ روزنامه شرق، شماره ۷۶۵، صفحه ۲۸، ۱۳۸۵
↑ روزنامه همشهری، شماره ۲۴، ۱۳۸۲
↑ «KHALILI, Abbas – Encyclopaedia Iranica».
↑ «جایزه ادبی مجارستان به غزلسرای ایرانی رسید». خبرگزاری کتاب ایران.
↑ «سیمین بهبهانی برنده جایزه انجمن بین‌المللی قلم مجارستان شد». بی‌بی‌سی فارسی.
↑ پیام نوروزی اوباما: جوانان ایران، آینده را رقم خواهند زد، بی‌بی‌سی فارسی
↑ وداع با سیمین بهبهانی در شبکه‌های اجتماعی، دویچه وله فارسی
↑ نسرین ستوده: وقتی وکیل سیمین بودم، ایران‌وایر
↑ Iran's last great poet, Aljazeera English
↑ یادبود «شیرزن ایران» در رسانه‌های معتبر جهان، دویچه وله فارسی
↑ آسیه امینی: پشت سیمین به مردم گرم بود، ایران‌وایر
↑ منصوره شجاعی: کفش سیمین و نشست مجلس شورای اسلامی، ایران‌وایر
↑ «در سحرگاه روز جهانی زن سیمین بهبهانی توسط نیروهای امنیتی ممنوع خروج شد» (فارسی). مدرسه فمینیستی، ۱۷ اسفند ۱۳۸۸. بازبینی‌شده در ۱۷ اسفند ۱۳۸۸.
↑ «جلوگیری از خروج سیمین بهبهانی از ایران» (فارسی). بی‌بی‌سی فارسی، ۱۷ اسفند ۱۳۸۸. بازبینی‌شده در ۱۹ اسفند ۱۳۸۸.
↑ سیمین بانوی گرامی از میان ما رفت، کتابخانه دیجیتالی صدیقه دولت‌آبادی
↑ «سیمین بهبهانی درگذشت». رادیو فردا، ۲۸ امرداد ۱۳۹۳.
↑ «سیمین بهبهانی غزلسرای ایرانی درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی، ۲۸ امرداد ۱۳۹۳.
↑ «سیمین بهبهانی با شعر و موسیقی بدرقه شد». ایسنا، ٣١ مرداد ١٣٩٣.
↑ بی‌بی‌سی
↑ «شهرداری اجازه دفن سیمین بهبهانی را در امامزاده طاهر نمی‌دهد». ایسکانیوز، چهارشنبه - ۱۳۹۳/۰۵/۲۹.
↑ «تلاش فرزندان سیمین بهبهانی برای اجرای وصیت دفن». پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، ۲۹ مرداد ۱۳۹۳.
↑ «مراسم تشییع پیکر سیمین بهبهانی با نوی ادبیات کشورمان صبح جمعه از مقابل خانه‌اش برگزار می‌شود». پرشیا نیوز.
↑ «تشییع پیکر سیمین بهبهانی صبح فردااز مقابل تالار وحدت». خبرآنلاین، ٣٠ مرداد ١٣٩٣.
↑ ۳۳٫۰۳۳٫۱ «رئیس‌دانا: «کانون نویسندگان در مراسم تشییع سیمین بهبهانی شرکت نمی‌کند»». رادیو زمانه، ٣٠ مرداد ١٣٩٣.
↑ صدای آمریکا. استخراج از متن صوتی
↑ «روایت افشین علاء از خاکسپاری سیمین بهبهانی». خبر آنلاین، ٣١مرداد ١٣٩٣.
↑ «عده‌ای ورشکسته از جنازه و فکر سیمین سوءاستفاده کردند تا انقلاب را تحقیر کنند». رادیو زمانه، ٢ شهریور ١٣٩٣.
↑ «چرا سیمین برای عده‌ای مهم شد؟». خبرگزاری ایلنا، ۳ شهریور ١٣٩٣.
↑ سیمین بهبهانی: عشقی به قدرت مرگ، رادیو فردا
منابع[ویرایش]
در پروژه‌های خواهر می‌توانید در مورد سیمین بهبهانی اطلاعات بیشتری بیابید.
در میان گفتاوردها از ویکی‌گفتاورد
در میان تصویرها و رسانه‌ها از ویکی‌انبار
شاعری که هرگز قلم یا روحش را نفروخت، مقاله واشینگتن پست دربارهٔ سیمین بهبهانی.- «نیمای غزل» به میهمانی خاک رفت
- تذکره اندرونی، بنفشه حجازی، ۱۵۱–۱۵۶ (شرح حال فخر عظمی ارغون).
- بخش آثار: بهبهانی، سیمین، با قلب خود چه خریدم؟، لس‌آنجلس: شرکت کتاب، ۱۳۷۵/۱۹۹۶، پشت جلد.
- روزنامهٔ شرق، شماره ۷۶۵، صفحه ۲۸، ۱۳۸۵
- روزنامهٔ همشهری، شماره ۲۴، ۱۳۸۲
پیوند به بیرون[ویرایش]
- Iranica
- زندگی‌نامه سیمین بهبهانی
از شعر این خانه، مستندی از بی‌بی‌سی فارسی دربارهٔ سیمین بهبهانی- ۱۳ دسامبر ۲۰۱۴ - یادبود سیمین بهبهانی، در دانشگاه استنفورد (YouTube: فیلم)
ردهها:
- اعضای کانون نویسندگان ایران
- اهالی تهران
- ترانهسرایان زن اهل ایران
- خاکسپاریها در بهشت زهرا
- خاندان خلیلی تهرانی
- درگذشتگان ۱۳۹۳
- درگذشتگان ۲۰۱۴ (میلادی)
- زادگان ۱۳۰۶
- زادگان ۱۹۲۷ (میلادی)
- شاعران زن اهل ایران
- شاعران زن فارسیزبان
- شاعران فارسیزبان
- فعالان حقوق زنان اهل ایران
- فعالان دموکراسی در ایران
- نویسندگان زن اهل ایران
(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"0.920","walltime":"1.072","ppvisitednodes":"value":21219,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":684274,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":146339,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":21,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":0,"limit":500,"unstrip-depth":"value":0,"limit":20,"unstrip-size":"value":32576,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":0,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 745.726 1 -total"," 47.25% 352.379 1 الگو:پانویس"," 42.59% 317.598 16 الگو:یادکرد_وب"," 41.82% 311.896 16 الگو:Navbox"," 41.02% 305.881 16 الگو:یادکرد/هسته"," 19.49% 145.350 160 الگو:عدد_به"," 17.65% 131.657 1 الگو:ادبیات_فارسی"," 17.00% 126.802 10 الگو:Navbox_subgroups"," 16.79% 125.181 1 الگو:Navbox_with_collapsible_sections"," 10.98% 81.852 1 الگو:جعبه_اطلاعات_شاعر_و_نویسنده"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.201","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":3744403,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1343","timestamp":"20190403034013","ttl":2592000,"transientcontent":false););"@context":"https://schema.org","@type":"Article","name":"u0633u06ccu0645u06ccu0646 u0628u0647u0628u0647u0627u0646u06cc","url":"https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%A8%D9%87%D8%A8%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C","sameAs":"http://www.wikidata.org/entity/Q466672","mainEntity":"http://www.wikidata.org/entity/Q466672","author":"@type":"Organization","name":"u0645u0634u0627u0631u06a9u062au200cu06a9u0646u0646u062fu06afu0627u0646 u067eu0631u0648u0698u0647u0654 u0648u06ccu06a9u06ccu200cu0645u062fu06ccu0627","publisher":"@type":"Organization","name":"Wikimedia Foundation, Inc.","logo":"@type":"ImageObject","url":"https://www.wikimedia.org/static/images/wmf-hor-googpub.png","datePublished":"2005-08-05T21:44:01Z","dateModified":"2019-04-03T03:40:12Z","image":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b5/Simin_Behbahani.jpg","headline":"u0634u0627u0639u0631 u0648 u0646u0648u06ccu0633u0646u062fu0647 u0627u06ccu0631u0627u0646u06cc"(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgBackendResponseTime":137,"wgHostname":"mw1264"););
